Cztery serigrafie z lat 1975-76

Stażewski swój projekt awangardy o konstruktywistycznej proweniencji rozciągnął na najróżniejsze płaszczyzny twórczości: obok dzieł malarskich stworzył liczne reliefy, kolaże, serie grafik, a także zaprojektował najróżniejsze przedmioty użytkowe i wnętrza. Tworzył zarówno eksperymentalne serigrafie, których przykładem jest prezentowany cykl prac, jak i grafikę użytkową oraz typografię. Grafiką zajmował się od najwcześniejszych lat pracy twórczej - w 1933 był współzałożycielem Koła Artystów Grafików Reklamowych. Serigrafie artysty z lat 70., podobnie jak obrazy i prace przestrzenne z tego okresu, stanowią przykład dojrzałego badania przestrzeni przeprowadzonego poprzez zestawianie ze sobą form geometrycznych - przede wszystkim tych najprostszych, czyli linii. Analityczny charakter prac podkreśla perfekcja wykonania i brak śladu ręki twórcy, natomiast ograniczenie barw do bieli i czerni pozwala skupić się wyłącznie na relacjach przestrzennych zawartych w prezentowanych kompozycjach.

Henryk Stażewski to legenda sztuki awangardowej w Polsce. Studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie w latach 1913-20. W początkach kariery malował martwe natury. Przejściowo wystawiał z ugrupowaniem "Formiści" (1922). Wziął też udział w Wystawie Nowej Sztuki w Wilnie w 1923 roku. O tego czasu tworzył pod wpływem konstruktywizmu. Obok kompozycji malarskich zajmował się grafiką książkową, projektował wnętrza, sprzęty, a także scenografie - były to w większości prace teoretyczne i studyjne. Polskie i międzynarodowe ugrupowania awangardy, z którymi wystawiał i współpracował jako publicysta, to kolejno: "Blok" (1924-26), "Praesens" (1926-30), "Cercle et Carré" (1929-31), "Abstraction-Création" (1931-39), "a.r." (1932-39). Należał też do Koła Artystów Grafików Reklamowych (1933-39). W 1930 roku był współorganizatorem zbiórki dzieł artystów międzynarodowej awangardy przeznaczonych dla muzeum łódzkiego (obecnie w Muzeum Sztuki w Łodzi). Po II wojnie mieszkał i działał w Warszawie. W latach 40. i 50. podejmował próby dostosowania się do postulatów sztuki figuratywnej. Z tego okresu pochodzą rysunkowe i malarskie kompozycje o tematyce pracy, budowy, a także projekty monumentalne. Po 1956 roku, uznawany powszechnie za patrona polskiej awangardy, uprawiał już wyłącznie abstrakcję o konstruktywistycznym rodowodzie. Tworzył cykle prac będących studiami płaszczyzn, linii, kolorów w różnych układach względem siebie. Przy pozorach chłodnej perfekcji umiał nasycić je emocją bezpośredniego dotknięcia, śladu ręki. Obok malarstwa i form pochodnych, jak kolaże, reliefy, multiple, tworzył formy przestrzenne i grafikę (autoryzował serigraficzne repliki swoich prac).

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.