Geometryczna analiza obrazów George`a de la Toura (cykl 10 prac + plansza wstępna), 1970-1975 r.

"Wieki dzielące nas od poprzednich epok gruntownie zmieniły warunki życia i naszą mentalność: Stopniowe wyzwalanie się z niewoli przedmiotu, przerzucenie się poza ziemską realność w świat nieeuklidesowych wymiarów i odrealnionej wizji.
To co łączy ludzi wszystkich epok i stylów od prapoczątków sztuki jest geometria.
Jest ona wrodzoną miarą w oku każdego człowieka pozwalającą chwytać stosunki i proporcje.
Sztuka dawnych epok, ciągle w nowym przebraniu, ale osiąga swój szczyt oświetlona bezbłędnym światłem intuicji i rozumu. Dziś ta sztuka odarta ze swoich szat i pozbawiana balastu przedstawianej natury i opisanych wydarzeń nabiera wyglądu zbliżonego do sztuki dzisiejszej, mimo że odległa jest od kierunku dzisiejszego życia.
Jednoczy nas coś wspólnego ze sztuką nawet najbardziej odległych czasów. Jest to 10 a może 20% rzeczy wysublimowanych ze sztuki dawnej, a czym jest sto procent sztuki dzisiejszej." (H. Stażewski)


W latach 1913 - 1919 studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie. We wczesnym okresie twórczości malował martwe natury. W 1923 roku uczestniczył w Wystawie Nowej Sztuki w Wilnie, inicjującej polski ruch konstruktywistyczny. Był jednym z założycieli awangardowego ugrupowania Blok Kubistów, Suprematystów i Konstruktywistów (1924-26) oraz, kontynuujących jego założenia programowe, grup Praesens (1926-29) i "a.r." (1929-36). Był ważną postacią światowej awangardy, członkiem międzynarodowych ugrupowań Cercle et Carre (od 1930 r.) oraz "Abstraction - Creation" (od 1931). Uczestniczył w wystawach na całym świecie: Centre George Pompidou - Paryż, Royal Academy - Londyn, MOMA - Nowy Jork i w wielu innych.