Wizyta u Anubisa VIII, 2000 r.

"Wizyta u Anubisa" jest przykładem typowej dla sztuki Henryka Wańka surrealistyczno-symbolicznej tematyki. Artysta w swoich kompozycjach często odnosi się do figur zaczerpniętych z mitologii i literatury, za każdym razem osadzając je w nowych, nietypowych kontekstach. W "Wizycie..." malarz umieścił wywiedzioną z egipskich wierzeń figurę szakala. Anubis (zanim nad Nilem rozpowszechnił się kult Ozyrysa) był bóstwem wiązanym z mumifikacją i śmiercią, centralną figurą zaświatów, strażnikiem umarłych i opiekunem miejsc świętych. Egipcjanie przedstawiali go pod postacią pół-człowieka, pół-zwierzęcia albo jako czarnego szakala. W swoim obrazie Waniek bazuje na tej drugiej tradycji. Intensywny, nasycony kolor zwierzęcia w egipskiej ikonografii nie miał nic wspólnego z naturalnym wyglądem. Czarna sierść szakala miała dla Egipcjan wymiar symboliczny i wiązana była z kolorem rozkładającego się ciała i barwą żyznych gleb położonych blisko Nilu. Na obrazie Wańka czarna sierść cmentarnego zwierzęcia zatopiona została w mrocznej, cienistej architekturze. Pozwoliło to artyście w ciekawy sposób wyodrębnić żywy, niepokojący blask jego oczu.
"Wizytę u Anubisa" można wiązać z przedstawiającym zbliżoną kompozycję rysunkiem artysty z 1984 roku. Na prezentowanym obrazie znajdujemy jednak nieobecne na wcześniejszej pracy symbole: plakietę ze sfinksem, urnę i drzewo rodzące złote jabłka, motyw wiązany w mitologii z Ogrodem Hesperyd.
Waniek rozpoczął studia na ASP w Krakowie w 1964 roku. Studiował także na Wydziale Grafiki w Katowicach. W latach 1965-1966 był hospitantem na Wydziale Historii Sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego. W tym okresie zaangażowany był również w działalność założonego przez studentów ASP DKF "Kino-oko", którego prezesem został w roku 1966. Na studiach związał się z malarzami o orientacji fantastyczno-magicznej - Barbarą i Henrykiem "Fantazosem" Ziembickimi. Przystąpił także do utworzonej w 1967 grupy Oneiron zwanej też Ligą Spostrzeżeń Duchowych. Członkowie tej grupy zwrócili się ku magii i alchemii, a także filozofii i religii Dalekiego Wschodu. Artyści próbowali penetrować i artystycznie wykorzystywać tzw. odmienne stany świadomości. Mistyczne zainteresowania pozostały charakterystyczne dla Wańka, zarówno w jego twórczości plastycznej, jak i literackiej.