POPIERSIE ADAMA MICKIEWICZA

W latach 1900 -1905 uczęszczał do Szkoły Ludowej w Gorlicach. W latach 1906-08 przebywał wraz z rodziną w Bustenarii w Rumunii, gdzie uczęszczał do Knaben und Madchen Volks Schule "Steaua Romana". Po powrocie w rodzinne strony uczył się w latach 1908-11 w Cesarsko-Królewskiej Szkole Przemysłu Drzewnego w Kołomyi, gdzie był słuchaczem wydziału rzeźby. Następnie studiował na ASP w Krakowie w pracowni Konstantego Laszczki, gdzie od początku należał do wyróżniających się studentów. Podczas I wojny światowej zgłosił się jako ochotnik do legionów i służył w nich od 6 sierpnia 1914 r. do 15 marca 1917 r. W 1916 r. przebywał w szpitalu w Pradze, gdyż w czasie działań wojennych został postrzelony w kolano. Podczas tego pobytu uczęszczał jako ekstern do pracowni rzeźby monumentalnej Josefa Vaclava Myslbeka w tamtejszej Akademii Sztuk Pięknych. Po wojnie został odznaczony Medalem Niepodległości. Po powrocie do Krakowa kontynuował przerwaną naukę na ASP. W roku 1920 zamieszkał w Toruniu. Tu założył z Wojciechem Durkiem pracownię "Rzeźba". Obaj artyści na początku 1921 roku wstąpili do założonej przez Fałata Konfraterni Artystów. Większość prac rzeźbiarskich Ignacego Zelka została zniszczona w czasie II wojny światowej. Po wojnie pracował przeważnie na zlecenia kościelne głównie na Wybrzeżu.