akwarela, gwasz, papier, 42 x 33 sygn. p.d.: I. Pokrzywnicka; na odwrociu naklejka z wystawy "Zachęty" nr 3891 (z 1921 r.) i odręczny napis artystki: "Wdzięcznie wspominając miły pobyt w Topolice obrazek ten ofiaruję gościnnym gospodarzom" 14/ VII 24 Irena Pokrzywnicka-Borowska.
Oferowany obraz eksponowany był w warszawskim TZSP w 1921 r. i na Salonie Dorocznym 1923/24 w ramach wystawy Stowarzyszeniem Polskich Artystów Plastyków "Rytm" (1922-1932), którego Pokrzywnicka była członkiem. Artystka wyszła za mąż za jednego z najwybitniejszych twórców tego ugrupowania - Wacława Borowskiego; była też blisko związana z Zofią Stryjeńską. We Francji weszła w skład Koła Artystów Polskich w Paryżu. Rytmowcy, choć reprezentowali rozmaite stylistyki, programowo byli rzecznikami "nowego klasycznego porządku" w sztuce - doktryny głoszonej w Paryżu przez Maurice`a Denis. Próbowali oni łączyć kult antyku ze wskrzeszeniem tradycji włoskiego quattrocenta. Inspiracji poszukiwali też w rodzimym folklorze; sięgali po tematyczne wzory do podhalańskich legend, słowiańskich obrzędów i sarmackiej gawędy. W omawianym obrazie przejawia się znamienne dla "rytmowców" priorytetowe traktowanie konstrukcji obrazu, kompozycyjnej równowagi i harmonii układów; kluczową rolę odgrywa dekoracyjne zrytmizowanie płaszczyzn i piękno linearnej arabeski. Syntetycznie traktowana forma obrysowana jest precyzyjnym konturem, subtelnie modelowana walorowo i poddana lekkiej geometryzacji. Typowy dla estetyki Rytmu jest także motyw aktorów czy komediantów wędrownego teatrzyku, motyw nie pozbawiony odcienia erotyzmu. Dekoracyjność przedstawienia podnosi wielobarwność kostiumów i umowna artykulacja podpiętej nad sceną kurtyny. Pokrzywnicka nasyciła ponadto scenę nutą humoru, młodzieńczą radością życia i dynamiką. Dobrą analogię stylistyczną stanowią kompozycje artystki repr. w książce H. Andersa "Rytm. W poszukiwaniu stylu narodowego" (Warszawa 1972, il. 89, 90).
POKRZYWNICKA-BOROWSKA Irena
Malarka, projektantka wnętrz i mody; wyszła za mąż za jednego z najwybitniejszych twórców międzywojennych - Wacława Borowskiego; była też blisko związana z Zofią Stryjeńską. Studia artystyczne odbyła w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Konrada Krzyżanowskiego. Swój warsztat malarski doskonaliła w Paryżu i Rzymie. Od 1914 r. eksponowała swe prace w warszawskim TZSP. W 1922 r. wstąpiła do Stowarzyszenia Artystów Polskich "Rytm"; uczestniczyła w większości wystaw ugrupowania prezentując rysunki, ilustracje i obrazy olejne. Pod koniec lat 1920. przebywała głównie w Paryżu, gdzie weszła w skład Koła Artystów Polskich. Uczestniczyła zarazem w krajowym życiu wystawienniczym nadsyłając prace na Salony IPS i PWK w Poznaniu (1929). Brała ponadto udział w ekspozycjach kobiet artystek: Les Femmes Artistes d’Europe (Jeu de Paume, Paris 1937), II Międzynarodowa Wystawa Plastyczek (IPS, Warszawa 1934). Zajmowała się ilustrowaniem czasopism i książek; jako dyktatorka mody w Warszawie współpracowała z czasopismami „Świat”, „Pani” i „Tygodnik Ilustrowany”. W Paryżu związana była z firmą Jeanne Lanvin. Projektowała także kostiumy teatralne. Za heroiczną walkę w Powstaniu Warszawskim otrzymała Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami. Po zakończeniu wojny osiadła początkowo we Francji, później w Anglii.
Zgłoszenia chęci kupna przyjmowane są od osób zalogowanych w Artinfo.pl
W przypadku braku konta prosimy o rejestrację.
Uwaga - osoby nie pamiętające nazwy użytkownika i hasla mogą otrzymać przypomnienie na adres mailowy, użyty przy pierwszej rejestracji konta.
Prosimy wybrać poniższy link „przypomnij hasło” i wypełnić tylko pole adres e-mail.
W przypadku pytań, prosimy o kontakt z naszym biurem: 22 818 94 68 (poniedziałek - piątek: 10:00 - 17:00) email: aukcje@artinfo.pl