Bez tytułu, 1959 r.

Prezentowana kompozycja jest przykładem wczesnej pracy artysty. Pierzgalski w obrazach powstałych na przełomie lat 50. i 60. często nawiązywał do europejskiego i amerykańskiego nurtu ekspresyjnej abstrakcji. Jednym z artystów, których cenił w tym okresie najbardziej, był Marc Tobey. W kompozycji nie widać jednak typowych dla Tobeya inspiracji dalekowschodnią kaligrafią i jednorodnego wypełnienia liniami całej powierzchni płótna. Pokrewieństwo między oboma artystami ma raczej charakter ogólny. Artysta stosuje charakterystyczne napięcie uzyskane poprzez dynamiczne, pętlowe ujęcie malarskiej linii oraz śmiało kontrastujące ze sobą elementy: intensywną czerń linii i uspokojone, beżowe tło. Zabieg podobny do tego z prezentowanego obrazu znaleźć można na kilku późniejszych obrazach artysty. Dzieło wydaje się jednak na ich tle osobne i unikatowe. W kontekście innych "obrazów gestu" tworzonych tak przez Pierzgalskiego, jak i Tobeya, czy francuskiego malarza Henri`ego Michaux, prezentowany obiekt wydaje się najbardziej gwałtowny i ekspresywny.

Obronił dyplom w 1955 w łódzkiej PWSSP. Pozostał związany z łódzkim środowiskiem artystycznym, zarówno z Państwową Wyższą Szkołą Filmową (w latach 1955-77), jak i dzisiejszą Akademią Sztuk Pięknych, gdzie prowadził Pracownię Fotografii na Wydziale Grafiki. Artysta pracuje w rozmaitych technikach, uprawia rysunek, malarstwo, grafikę, fotografię. W latach 50. związany był z grupą "Piąte Koło", a potem "Nową Linią". W latach 60. często wystawiał swoje prace w jednej z najbardziej wówczas liczących się galerii "Krzywe Koło" w Warszawie. Jest autorem określenia "Hotel Sztuki", którym dzięki niemu w latach 70. zaczęto nazywać ideę niezależnej aktywności wystawienniczej sformułowaną wcześniej przez Andrzeja Paruzela.