Grace Jones, 2011-2013 r.

"Nie jest łatwo mówić o tym zagadkowym, bezimiennym cyklu. Dużo łatwiej się go ogląda, śledząc jak formy, motywy i znaki powtarzają się, przepływając i ewoluując z obrazu na obraz. Ten cykl jest nie tylko namalowany, ale także zapisany specyficznym wizualnym alfabetem. Ów zaś układa się nie tyle w słowa, ile w ciągi skojarzeń - w momenty naładowane intensywną erotyczną energią, we fragmenty nasycone lękiem i odrazą, w sugestie przestrzeni, aluzje do ciała. Właściwie Nikicia nie da się tu ani razu definitywnie przyłapać na figuracji, a jednak wrażenie, że te pozornie abstrakcyjne obrazy przedstawiają jest nieodparte - i słuszne. Pobrzmiewają w nich echa różnych estetyk - od geometrycznej moderny, przez organiczną abstrakcję, po hip hop - zorkiestrowane przez surrealistyczną intuicję. Te obrazy wyglądają jak kolaże i choć formalnie rzecz biorąc nimi nie są, to rzeczywiście ich budową rządzi zasada montażu - reguła zestawienia, na różne sposoby, kilku obsesji. Kogo one prześladują? Podejrzenie pada oczywiście w pierwszej kolejności na autora, ale niewykluczone, że perwersja tych płócien ukryta jest nie tylko w nich samych, lecz również w wyobraźni widza."
Stach Szabłowski, ze wstępu do indywidualnej wystawy Ivo Nikicia "Co się stało, to się (nie) odstanie"

Prezentowana praca pochodzi z cyklu powstałego po pożarze pracowni Nikicia na warszawskiej Pradze w 2013 roku. Artysta stracił w nim cały swój dorobek, w tym między innym prace przygotowywane na indywidualną wystawę w warszawskim CSW. Cykl obrazów stanowi kontynuację rozpoczętej serii, która spłonęła w pożarze. Nikić dokonał po części rekonstrukcji prac, po części stworzył zupełnie nowe wersje utraconych obrazów.

Artysta uzyskał dyplom w 2003 r. na Wydziale Malarstwa ASP w Warszawie w pracowni profesora Jarosława Modzelewskiego. W swoich pracach posługuje się malarstwem, fotografią, sztuką video, tworzy instalacje, organizuje akcje miejskie. W 2006 r. był stypendystą Artist-In-Residence w Bernie w Szwajcarii. Uczestniczył w licznych wystawach zbiorowych i indywidualnych w kraju (CSW Zamek Ujazdowski, Galeria Studio, Galeria Arsenał w Poznaniu, Fokus Łódź Biennale) i za granicą (m.in.: Humboldt Berlin, Umspannwerk; Bat-Yam International Biennale of Landscape Urbanism w Izraelu; Rotor w Grazu, Tokyo Fashion Week). Od 2001 roku razem z Piotrem Kopikiem i Karolem Radziszewskim współtworzy grupę znaną jako "Latająca Galeria szu-szu", która realizuje filmy, publikuje unikatowe wydawnictwa, maluje obrazy oraz realizuje projekty galeryjne.