"Względne cechy podobieństwa XVII", 1981 r.

WYSTAWIANY:
- Izabella Gustowska, Względne Cechy Podobieństwa I, Muzeum Narodowe, Wrocław 1986
- Izabella Gustowska, Pamiętam jak.. Pamiętam, że... Wybór prac 1977-1996, Państwowa Galeria Sztuki, Sopot 2015

LITERATURA:
- Izabella Gustowska, Pamiętam jak.. Pamiętam, że... Wybór prac 1977-1996, Państwowa Galeria Sztuki, Sopot 2015, s. 100.

Izabella Gustowska jest artystką wszechstronną, która operuje rozmaitymi mediami, uważana jest za prekursorkę nowych mediów, zajmuje się także malarstwem, grafiką, fotografią i rzeźbą. Prezentowana praca jest wynikiem eksperymentów z każdą z tych form sztuki, które przenikają się i uzupełniają. Artystka mawia, że "Życie moje to jedna praca" i ta sentencja odnosi się zarówno działań artystycznych, jak i realizowanych zadań kuratora wielu istotnych wystaw sztuki kobiet, jak i działalności pedagogicznej na Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. Organizowane przez nią ekspozycje jeszcze w początkach dekady lat 80. według słów Pawła Leszkowicza były "manifestacją wolności i niezależności myślenia" (Paweł Leszkowicz, [w:] Izabella Gustowska. Pamiętam jak… Pamiętam, że…Wybór prac 1977-1996, Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie, Sopot 2015, s. 28). Pomimo, że wystawy te podówczas nie były otwarcie nazywane feministycznymi, stanowiły podwaliny historii sztuki pisanej i tworzonej przez kobiety.
Prezentowane obiekty pochodzą z cyklu "Względne cechy podobieństwa", który artystka realizuje od 1979 roku i którego wybrane obiekty prezentowane były na prestiżowej wystawie w ramach weneckiego Biennale w 1988, zbierając pochlebne opinie krytyków. Zarówno ten cykl, jak i cała twórczość artystki od wielu lat oscylują wokół wizerunku kobiety, problemów zarówno tożsamości, jak i cielesności. Na cały cykl, tworzony przez niemalże pięć lat, składają się bardzo różnorodne prace, którym raz bliżej jest do fotografii, innym razem stanowią obiekt rzeźbiarskie, łączące w sobie rysunek, malarstwo. Gustowska swoją pracę traktuje jako niekończący się, narastający proces, w którym żaden stworzony przez nią obiekt nie może być traktowany jako samodzielny byt, ponieważ zawsze funkcjonuje w dialogu z jej przeszłym, ale i przyszłym dorobkiem.
Podwójne akty są tworzone w oparciu o fotografię przetworzoną z auto-offsetu i następnie skorygowane, można w nich dostrzec fascynacje artystki swoimi modelkami. Sytuacje uchwycone przez obiektyw aparatu są zaaranżowane, tak aby wydobyć dualizm, zarówno w aparycji modelek, jak i w ich osobowości. Artystka bada nie tylko relacje między dwoma kobietami, bliźniaczkami Wichną i Hanką, które znajdują się na pierwszym planie, ale także ich emocjonalne stany. W tle ostry cień zarysowany na ścianie staje się także integralnym elementem kompozycji, wyłaniającym się zza postaci tworzy ich alter-ego. Fotografie cechuje malarskość, celowe przekontrastowanie odrealnia całą scenę, ciała młodych kobiet deformuje silny światłocień podkreślający tajemniczość i złożoność kobiecej natury.
Owe rozważanie dotyczące identyczności i podwójności, które znajdują swoje odbicie w formie wizualnej prac są również istotnym elementem filozofii artystki. Gustowska podkreślała, że dualizm, jej nieodzowną częścią natury każdej jednostki. Motyw zarówno bliźniąt, jak i cienia, jako elementu ludzkiej osobowości ma długą tradycję literacką, ale pojawił się także w koncepcjach psychologicznych Zygmunta Freuda jak i Carla Junga. W twórczości Izabeli Gustowskiej przebrzmiewają echa surrealizmu, z jego fascynacją marzeniami sennymi, zjawiskami niesamowitymi i paranormalnymi oraz niekontrolowaną podświadomością i możliwościami jakie niesie psychoanaliza. W swych pracach artystka prowokuje sytuacje cechujące się niejednoznacznością oraz poszukiwaniem metafizyki i relatywizmu tkwiących w pozornie banalnych zjawiskach.


W 1972 roku ukończyła studia - w pracowni Tadeusza Brzozowskiego - PWSSP w Poznaniu. Obecnie profesor tej uczelni. W latach 1975-92 prowadziła poznańską Galerię ON, z którą współpracuje do dzisiaj. Tworzy grafikę, malarstwo, instalacje i instalacje wideo, wideo-performance, obiekty. Prace łączy w cykle, m.in.: Względne cechy podobieństwa I (1979-90; obiekty, grafiki, instalacje); Sny (1990-94; instalacje, instalacje wideo, grafiki); Płynąc (1994-97; obiekty, wideo-obiekty i instalacja); Life is a story (od 2002; instalacja wideo). Miała wiele wystaw indywidualnych w kraju i za granicą, m.in. w Warszawie, Wrocławiu, Sopocie, Hannoverze, Lundzie, Rennes i Edmonton. Artystka pokazywała swoje prace także w ramach wystaw zbiorowych: Biennale w Sao Paulo (dwukrotnie), w Wiedniu, Waszyngtonie, Dreźnie, Amsterdamie, Barcelonie i Nowym Jorku. Jej prace znajdują się w wielu międzynarodowych kolekcjach na całym świecie. Laureatka licznych nagród i wyróżnień.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.