Autoportret z Meduzą, 1918 r. (dyptyk)

MALCZEWSKI Jacek
Reprezentant krakowskiego środowiska artystycznego epoki Młodej Polski, jeden z najciekawszych i najbardziej kontrowersyjnych polskich symbolistów. Wychowanek Jana Matejki; rozpoczął swą długą drogę twórczą od realistycznych obrazów o tematyce historycznej oraz od kompozycji odwołujących się do polskiej poezji romantycznej oraz do martyrologii Sybiru. Malował portrety znanych osobistości krakowskich i lwowskich, a także członków najbliższej rodziny. Portretowane osoby zazwyczaj przebierał w najrozmaitsze kostiumy i obdarzał różnymi atrybutami. Częścią tych wizerunków było na ogół rozbudowane tło pejzażowe zaludnione fantastycznymi postaciami. Na bazie odwiecznych alegorii tworzył własny świat symboli przeplatających się w setkach obrazów, często porządkowanych w cykle tematyczne. Niektóre z nich stały się dziś dla nas nieczytelne. Najważniejszy w twórczości Malczewskiego cykl Zatruta studnia powstał w latach 1905-1906.