Geniusz w pracowni malarskiej, po 1914 r.

Jeśli wierzyć obrazom Malczewskiego, jego pracownię od zawsze zamieszkiwały rozmaite zjawy i demony. Na przestawieniach jego malarskiego studia, czy to w Krakowie, czy w Lusławicach, odnajdziemy roznegliżowane muzy, groźne anielice, spętane kajdanami Polonie, brodatych sybiraków, wreszcie odzianą w kruczoczarną pelerynę Śmierć. Na tym tle wybijają się trzy dzieła: "Melancholia", "Błędne koło" oraz "Geniusz w pracowni", prezentowany w naszym katalogu . Ta ostatnia kompozycja, przez wiele lat znajdująca się w zbiorach prywatnych i w związku z tym niesprawiedliwie zapomniana przez historię sztuki, zajmuje w oeuvre mistrza miejsce szczególne. Dzieje się tak nie tylko przez jej skomplikowaną ikonografię, lecz także historię. Obraz wystawiono na monograficznej, pośmiertnej wystawie twórcy w 1939 w krakowskim TPSP. Ekspozycja ta stała się nie tylko wydarzeniem artystycznym, lecz także specyficznym manifestem polskiej inteligencji. W komitecie organizacyjnym zasiadali m.in. metropolita Adam Sapieha i rektor krakowskiej ASP Fryderyk Pautsch, a w katalogu właściciele dzieł mistrza zostali wymienieni z nazwiska całą litanią. Pośród nich obok hrabiów Raczyńskich i Tyszkiewiczów, obok przedstawicieli elity finansowej i kulturalnej znajdziemy również enigmatycznego M.G., do którego w 1939 należał "Geniusz w pracowni". M.G. użyczył na wystawę również cztery inne kompozycje Malczewskiego: "Powrót powstańca", "Powrót", "Tobiasza z aniołem" oraz "Przekazanie palety". Ta ostatnia, znajdująca się dziś w kolekcji Muzeum Narodowego w Krakowie, jest w istocie portretem Mieczysława Gąseckiego - i to z nim należy identyfikować tajemniczego M.G.

W latach 1872-75 i 1877-79 studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, m.in. u Władysława Łuszczkiewicza i Jana Matejki oraz w latach 1876-77 u Henri Ernesta Lehmana w Szkole Sztuk Pięknych w Paryżu. Na formację artysty wpłynęły liczne podróże do Paryża, Monachium, Wiednia, Włoch, Grecji czy Turcji. Istotnym źródłem inspiracji Malczewskiego był rodzimy folklor, polska literatura i historia, także tradycja biblijna i mitologiczna. Stale podejmował wątki patriotyczne i mesjanistyczne, egzystencjalne, autobiograficzne oraz dotyczące dylematów artystycznego tworzenia. Uznawany za najwybitniejszego przedstawiciela malarstwa polskiego symbolizmu wsławił się też jako wybitny pedagog. Wykładał malarstwo w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych (1896-1900 i 1910-1921), a w okresie 1912-1914 pełnił funkcję jej rektora. W 1897 roku został członkiem-założycielem Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka". Twórczość Malczewskiego był wielokrotnie prezentowana poza granicami kraju, doceniana i nagradzana, m.in medalami na międzynarodowych wystawach w Monachium (1892), Berlinie (1891) i Paryżu (1900).

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.