PORTRET KOBIETY JAKO SALOME, 1909 R.

ODWROCIE: na odwrociu pieczątka ze składu przyborów malarskich R. Aleksandrowicz w Krakowie
OPINIE: obraz posiada opinię Agnieszki Ławniczakowej z 1984 r.
OPIS: Historia Salome jest opowieśćią o śmierci Jan Chrzciciela, którą opisuję najpełniej ewangelia św. Mateusza (rozdział 14, wersety 1-12): "W tym czasie doniesienie o Jezusie otrzymał tetrarcha Herod. Powiedział on do swoich dworzan: "To jest Jan Chrzciciel. To on powstał z martwych i dlatego takie moce przez Niego działają". Otóż Herod za sprawą Herodiady, żony swojego brata Filipa, kazał wcześniej zatrzymać Jana, związać go i osadzić w więzieniu, bo Jan upominał go: "Nie wolno ci jej mieć". A choć [Herod] chciał zabić Jana, bał się tłumu, bo mieli go za proroka. Gdy były urodziny Heroda, tańczyła przy wszystkich córka Herodiady [Salome] i podobała się Herodowi. Dlatego pod przysięgą obiecał jej dać, o cokolwiek poprosi. Ona, podmówiona przez swoją matkę, powiedziała: "Daj mi tu zaraz na tacy głowę Jana Chrzciciela". Zasmucił się król, lecz ze względu na przysięgę i na współbiesiadników rozkazał dać. Przez posłanego odciął głowę uwięzionemu Janowi. Wniesiona została jego głowa na tacy i podana dziewczęciu. Ono zaniosło swojej matce." W sztukach pięknych - literaturze, malarstwie, rzeźbie, muzyce - postać Salome stałą się niezwykle popularna w końcu XIX i na początku XX wieku stając się synonimem kobiety mającej nieograniczoną, często destrukcyjną władzę nad mężczyzną, ale której mężczyzna nie może się oprzeć. Salome to także jeden z najbardziej demonicznych i mrocznych symboli epoki Młodej Polski.
Jacek Malczewski był najwybitniejszym przedstawicielem polskiego malarstwa symbolicznego. Uczeń Jana Matejki w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych (1872-75 i 1877-79) i E. Lehmana w paryskiej École des Beaux-Arts (1876-77); stale mieszkał i pracował w Krakowie. W l. 1896-1922 był profesorem malarstwa w tamtejszej Szkole Sztuk Pięknych (od 1900 r. - Akademii). Należał do Towarzystwa Artystów Polskich Sztuka i do Grupy Zero. Pozostawił po sobie bogatą spuściznę artystyczną; począwszy od realistycznych obrazów przedstawiających popowstaniowe losy Polaków na Syberii, po fantastyczno-baśniowe, biblijne i symboliczno-alegoryczne kompozycje, często splecione z wątkami patriotycznymi. Ponadto malował wiele portretów, autoportretów i pejzaży.