Portret żony w fotelu - szkic, 1925 r.

W 1935 roku Adam Heydel pisał, że w ostatnich latach życia Malczewski był jak "(...) ślepnący orzeł. Siedzi osowiały w fotelu, bezczynne dłonie wodzą po poręczach, na stole szkicownik z rozpoczętym, niezdarnym rysunkiem" (Malczewski. Człowiek i artysta, Kraków 1935, s. 235). Chociaż podobne wizje starzejącego się Malczewskiego można znaleźć i u innych jego biografów w okresie międzywojennym starających się utrwalić wzniosła legendę artysty, wydają się one po części tworem literackiej wyobraźni. Wiadomo bowiem, że w swoich późnych latach Malczewski nie utracił ani zdolności twórczych, ani nie porzucił malarstwa. Jeszcze w 1918 roku, w wieku 64 lat rozpoczął duży cykl obrazów "Moje życie" stanowiący próbę rozrachunku z własną młodością. W pierwszych latach wolnej Polski opracowywał liczne portrety i autoportrety. W 1921 roku artysta ustąpił ze stanowiska profesora krakowskiej Akademii Sztuk pięknych i osiadł na stałe w dworze w Lutosławicach. Z tego okresu pochodzi prezentowany portret żony, będący prawdopodobnie ostatnim jej wizerunkiem stworzonym przez artystę. Malczewski malował swoją małżonkę wielokrotnie, pierwszy jej portret powstał w 1887, kiedy Maria Gralewska była jeszcze narzeczoną młodego artysty, i ukazuje ją w eleganckiej sukni balowej (obraz w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie). Innym często reprodukowanym obrazem jest "portret żony artysty z dwoma faunami" z 1905 roku (Lwowska Galeria Sztuki, Lwów) skomponowany w typowej dla Malczewskiego symbolistycznej stylistyce. Po obrazie z 1905 roku Malczewski na prawie dekadę przestaje malować żonę. W latach 1904-14 artysta często gościł za to w Tuligłowach w województwie lwowskim, gdzie zbliżył się do Marii Balowej. Rozstanie kochanków nastąpiło definitywnie dopiero w 1914 roku, kiedy artysta z rodziną wyjechał do Wiednia. Małżeństwo Malczewskich było, jak łatwo sobie wyobrazić, burzliwe. Zadecydował o tym przede wszystkim wspomniany romans Jacka, dobrze znany w krakowskich i lwowskich kręgach towarzyskich, ale również temperament Marii.
Jacek Malczewski był najwybitniejszym przedstawicielem polskiego malarstwa symbolicznego. Uczeń Jana Matejki w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych (1872-75 i 1877-79) i E. Lehmana w paryskiej École des Beaux-Arts (1876-77); stale mieszkał i pracował w Krakowie. W l. 1896-1922 był profesorem malarstwa w tamtejszej Szkole Sztuk Pięknych (od 1900 r. - Akademii). Należał do Towarzystwa Artystów Polskich Sztuka i do Grupy Zero. Pozostawił po sobie bogatą spuściznę artystyczną; począwszy od realistycznych obrazów przedstawiających popowstaniowe losy Polaków na Syberii, po fantastyczno-baśniowe, biblijne i symboliczno-alegoryczne kompozycje, często splecione z wątkami patriotycznymi. Ponadto malował wiele portretów, autoportretów i pejzaży.


Podatki i opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i naliczana jest degresywnie w zależności od kwoty wylicytowanej: do 100 000 złotych (włącznie) - w wysokości 18%, a powyżej 100 000 złotych - w wysokości 15%.