Kwiat, 1997 r.

Pytany o artystów, którzy wywarli największy wpływ na jego twórczość, bez wahania wymieniał nazwisko swojego nauczyciela - Artura Nachta-Samborskiego, Olgę Boznańską oraz Witolda Wojtkiewicza. Patrząc na melancholijne kompozycje Sienickiego, bez trudu odnajdujemy w nich reminiscencje twórczości powyższych mistrzów. W klasycznym temacie martwej natury zawiera Sienicki szeroką gamę wrażeń i uczuć, dla których wyrażenia owe kompozycje przedstawiające kwiaty stanowią jedynie pretekst. Sienicki jest bowiem daleki od uwypuklania waloru dekoracyjności czy naturalistycznych przedstawień. Jego obrazy przesyca rodzaj szczególnej melancholii, poczucia przemijania i kruchości świata. Mimo że sztuka Sienickiego zdradza ewidentne wpływy Nachta-Samborskiego - jego malarstwo pozostaje zjawiskiem odosobnionym. Sienicki przez lata opracowywał swój własny, niepowtarzalny styl. W obrazach używał ograniczonej, stonowanej palety barw. Modele umieszczał w wyabstrahowanej, pozbawionej szczegółów i znamion realności przestrzeni. Prezentowany "Kwiat" stanowi znakomity przykład zbioru wszystkich elementów tak charakterystycznych dla malarstwa Sienickiego. Przez krytykę określany był mianem "malarza osobnego", jego artystyczna konsekwencja i nacechowany indywidualizmem niepowtarzalny styl, malarska umiejętność skupienia i artystycznej analizy pojedynczego modela istotnie czynią z niego twórcę niezwykle oryginalnego.

Studiował w warszawskiej ASP pod kierunkiem Aartura Nachta-Samborskiego; przez wiele lat był jego asystentem a następnie profesorem macierzystej uczelni. Debiutował na wystawie "Przeciw wojnie, przeciw faszyzmowi" w warszawskim Arsenale w 1955 roku. Uprawiał malarstwo w ograniczonej, przygaszonej palecie barw. Dążył do maksymalnej syntezy przekazu. Tematy czerpał z natury - pojedyńcze rośliny, pejzaże czy z najbliższego otoczenia - np. wnętrze pracowni, mieszkania. Używając oszczędnie środków malarskich, tworzył obrazy o ogromnym bogactwie materii. Laureat Nagrody Krytyki Artystycznej im. C. K. Norwida w 1975 r., niezależnej Nagrody im. J. Cybisa w 1983 oraz nowojorskiej Nagrody Fundacji A. Jurzykowskiego w 1993 roku.


PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i naliczana jest degresywnie w zależności od kwoty wylicytowanej: do 100 000 złotych (włącznie) - w wysokości 18%, a powyżej 100 000 złotych - w wysokości 15%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite".