Kwiat w doniczce, 1993

Sienicki należał do najwybitniejszych reprezentantów warszawskiego środowiska artystycznego. Artysta malował zwykle cykle martwych natur i wnętrz pracowni prezentujące różne stadia widzenia tego samego motywu - od realistycznej wierności do prawie abstrakcyjnego uogólnienia. Kompozycje Sienickiego nie mają jednak nic z ikonograficznej wierności, w sposobie ukazywania motywu zbliżają się raczej ku ekspresjonistycznej odmianie abstrakcji.
Artysta studiował w ASP w Warszawie. Po uzyskaniu dyplomu w 1954 r. u prof. Artura Nachta-Samborskiego rozpoczął pracę na warszawskiej uczelni i był z nią związany do końca życia. Prowadził własną pracownię malarską. Otrzymał wiele nagród m. in. nagrodę Krytyki artystycznej im. C. K. Norwida za wystawę indywidualną w Zachęcie, honorową nagrodę im. Jana Cybisa za całokształt twórczości (1984) i nagrodę fundacji im. Alfreda Jurzykowskiego (1993). Jego prace znajdują się m. in. w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie, Krakowie, Poznaniu, muzeach w Łodzi, Kielcach, Radomiu, Muzeum m.st. Warszawy oraz zbiorach prywatnych w Polsce, Kanadzie, Szwajcarii, Holandii, Niemczech, Szwecji, Stanach Zjednoczonych.