Bez tytułu (Bluzka), 1999 r.

WYSTAWIANY:
- Jadwiga Sawicka, Michael Wittasek, Przelewanie z pustego, Otwarta Pracownia, Kraków, 2-25.07.1999
LITERATURA:
- Jadwiga Sawicka, Michael Wittasek, katalog wystawy Przelewanie z pustego, Kraków 1999 (il.)
- Magdalena Ujma, Szczekam na wszystko, katalog wystawy Nic w środku, Galeria Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki, Kraków 2003, s. 87 (il.)

Twórczość Jadwigi Sawickiej kojarzona jest z „obrazami pisanymi". Są to płótna zapełnione inskrypcjami, niekiedy pojawiającymi się na fakturowym tle. Teksty pisane na jej płótnach często dotyczą problemów społecznego kreowania zbiorowych tożsamości, ideologicznej opresji oraz stereotypów zakorzenionych w ludzkiej świadomości, związanych przykładowo z kulturowymi aspektami funkcjonowania płci. Wychodząc od zapisanego płótna artystka powiela czasami obrazy w formie plakatów, oferując tekstowy, dosadny przekaz.
Istnieją jednak w sztuce Sawickiej odmienne wizualnie wątki. W drugiej połowie lat dziewięćdziesiątych poprzedniego wieku malarka tworzyła wizerunki części garderoby. Część z owych przedstawień łączyła w sobie przedstawienia ubrań z tekstem. Były to fragmenty tytułów zaczerpniętych z gazet oraz streszczenia seriali telewizyjnych. Odizolowane od pierwotnego kontekstu uzyskiwały zaskakujące lub absurdalne brzmienie. Kolejnym typem przedstawień obrazujących ubrania były widoki garderoby na jasnym, monochromatycznym, pastelowym tle. Należy do nich prezentowane tutaj, niezatytułowane płótno z roku 1999. Podobnie jak inne z tej serii charakteryzuje się ono zawieszeniem prezentowanej odzieży „w próżni”. Pozbawione kontekstu i odizolowane od swoich potencjalnych właścicieli i właścicielek ubrania Sawickiej wydają się tajemnicze i otwarte jako nośniki znaczeń. Obrazy ubrań pojawiały się w twórczości artystki zapośredniczone przez różne media. Tworzyła ona również rzeźby z plasteliny przedstawiające garderobę, a także fotografie o analogicznej tematyce.
Ubrania Sawickiej, jako główni bohaterowie i bohaterki płócien, fotografii czy też jako trójwymiarowe obiekty zwracają uwagę swoją plastycznością. Poprzez użycie światłocienia lub przez zastosowanie odpowiedniego materiału (w przypadku rzeźb) przedstawienia te wydają się wyjątkowo materialne i haptyczne. Ich rzeczowość została zaakcentowana przez artystkę.

Jadwiga Sawicka to jedna z najważniejszych polskich artystek tworzących po 1989. Do swoich obrazów artystka dodaje tekst, tworząc „obrazy pisane” – najczęściej wyrwane z kontekstu, pozbawione znaków diakrytycznych, czasem wręcz urywające się w połowie cytaty z gazet. Obiecując komunikowanie określonej treści, obraz wprowadza widza w niekomfortową sytuację dezorientacji, niepewności, niewiedzy. Artystka zwraca tym samym uwagę na sposób, w jaki komunikowane są nam przez współczesne media treści dotyczące spraw najważniejszych dla społeczeństwa. Do najsłynniejszych „obrazów pisanych” należy „Nawracanie, Tresowanie, Oswajanie” (1998), który był prezentowany w całym kraju na billboardach w ramach Galerii Zewnętrznej AMS. Sawicka jest też autorką obrazów, obiektów i kreacji tekstowych, które trafiły do zbiorów m.in. Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, Zachęty Narodowej Galerii Sztuki, Muzeum Sztuki w Łodzi czy kolekcji Fundacji Sztuki Polskiej ING.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.