Katastrofa, 2019

Przygotowany przez Sawicką parawan zostaje skonfrontowany ze swoją funkcją – zasłanianiem. Jako element ozdobny mający osłonić nas przed nieporządkiem, elementem niepożądanym – swoistą katastrofą – tworzy przed naszymi oczami pozór i iluzję. Panelom pokrytym tekstem KATASTROFA towarzyszą powierzchnie lustrzane, których przeznaczenie zostaje zaburzone poprzez wskazanie na to, co i tak jest już widoczne dla naszych oczu. Zewnętrzne lustro odbija „zasłonięte”, ochronione przed naszym spojrzeniem. Natomiast wewnętrzne, które powinno odbijać to, co chcieliśmy ukryć, pokazuje obraz dostępny bezpośrednio naszym oczom.

Jadwiga Sawicka to jedna z najważniejszych polskich artystek tworzących po 1989 roku. Do swoich obrazów artystka włącza tekst tworząc „obrazy tekstowe” – najczęściej wyrwane z kontekstu, pozbawione znaków diakrytycznych, czasem wręcz urywające się w połowie cytaty z gazet. Obiecujący komunikowanie określonej treści, obraz wprowadza widza w niekomfortową sytuację dezorientacji, niepewności, niewiedzy. Artystka zwraca tym samym uwagę na sposób, w jaki komunikowane są nam przez współczesne media najważniejsze dla społeczeństwa treści. Do najsłynniejszych „obrazów tekstowych” należy „NAWRACANIE TRESOWANIE OSWAJANIE” (1998), który prezentowany był w całym kraju na billboardach w ramach Galerii Zewnętrznej AMS. Sawicka jest też autorką obrazów, obiektów i instalacji tekstowych, które trafiły do zbiorów m.in. Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, Zachęty Narodowej Galerii Sztuki, Muzeum Sztuki w Łodzi czy kolekcji Fundacji Sztuki Polskiej ING.