Teka 20 fotografii Łazienek Królewskich z kolekcji Warszawa, 1920 r.

"(…) obrazy fotograficzne, zdjęcia te są bowiem niczym malowane obrazy, cechują się doskonałą kompozycją kadru, mistrzowsko uchwyconą grą światła i stopniowaniem tonów. Tymi walorami Bułhak wprowadził fotografię w obszar sztuk pięknych."
Mariola Balińska, Jan Bułhak, kat. wyst., Muzeum Narodowe w Gdańsku, Gdańsk 2013, s. 16


Proponowana seria zdjęć "ojca polskiej fotografii artystycznej", Jana Brunona Bułhaka, opatrzona jest na odwrociu pieczęcią artysty oraz pieczątkami z napisem "KOLEKCJA 'WARSZAWA'". Zestaw zawiera 20 fotografii z widokami założenia pałacowo-ogrodowego Łazienek Królewskich w Warszawie. Fotografie zabudowań, rzeźb ogrodowych oraz krajobrazu parkowego wykonane zostały w sepii. Artysta uzyskał malarski charakter prac dzięki miękkiej fakturze, umiejętności widzenia i operowania grą świateł, starannej kompozycji zgodnej z zasadami właściwymi sztukom plastycznym, harmonii oraz stopniowaniu planów i walorów. Umiejętnościom technicznym i plastycznym towarzyszy nastrojowość, romantyzm, sielskość i "tęsknota", którą udało się wyrazić twórcy, a która często go nawiedzała. "Malowane światłem", klimatyczne zdjęcia Bułhaka stanowią niewyczerpane źródło dokumentacji architektonicznej miasta. Wiele z tych zdjęć znalazło się w prasie ilustrowanej, w przewodnikach, książkach i na pocztówkach, gdyż Bułhak chętnie współpracował z wydawcami w celu upowszechniania fotograficznego obrazu Polski. Temu przesłaniu służyła propagowana przez artystę idea fotografii ojczystej, której celem miało być zobrazowanie narodowego dziedzictwa kulturowego przez połączenie w obrazie fotograficznym piękna i wiedzy. Artysta wykonał fotograficzną dokumentację architektury Wilna, Warszawy, Krakowa, Grodna, Zamościa, Lublina, Kazimierza i innych miejscowości. W jego pracowni powstało 158 albumów poświęconych miastom i regionom II Rzeczypospolitej. Po wojnie wraz z synem dokumentował zniszczenia wielu miast Polski. Bułhak zadebiutował w 1908, a już w 1910 jego fotografie publikowało berlińskie pismo "Photographische Mitteilungen", w 1911 został nagrodzony na międzynarodowych konkursach fotograficznych w Brukseli i Antwerpii. Przyjaźń Bułhaka z malarzem Ferdynandem Ruszczycem, a nade wszystko intelektualne wsparcie artysty, stanowiło dla fotografika, obok inspiracji estetycznymi teoriami Francuza E. J. Constanta Puyo (1857-1933), fundament jego artystycznej pracy. Bułhak był przedstawicielem piktorializmu - techniki, która wyparła mechaniczny proces pozytywowy i pozwalała na świadomą ingerencję w fotografie. Była to jedna z metod szlachetnych, do której używano między innymi gumy i bromoleju. Zdjęcia wykonywano w czerni i bieli lub sepii. Obok aktywności twórczej, udokumentowanej spuścizną w postaci kilkunastu tysięcy zdjęć oraz udziałem w setkach wystaw krajowych i międzynarodowych, Bułhak aktywizował i scalał środowisko fotograficzne. Stworzył Fotoklub Wileński, później Polski, wspólnie z Leonardem Sempolińskim założył Związek Polskich Artystów Fotografików. Zajmował się również teorią i estetyką fotografii. Zmarł 4 lutego 1950 roku w Giżycku podczas wyjazdu fotograficznego.

Nestor polskiej fotografii. Od 1919 r. wykładał w Zakładzie Fotografii Artystycznej na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. Filozof i teoretyk fotografii. Założyciel Fotoklubu Wileńskiego (1927 r.), a także współzałożyciel Fotoklubu Polskiego. Był przedstawicielem piktorializmu. Znany jest z wielu wspaniałych fotogramów. Twórca estetyki bułhakowskiej. W jego fotografiach widoczne są wpływy grafiki i malarstwa. Wykonał fotograficzną dokumentację architektury Wilna, Warszawy, Krakowa, Grodna, Zamościa, Lublina, Kazimierza i innych miejscowości. W jego pracowni powstało 158 albumów poświęconych miastom i regionom II Rzeczypospolitej. W lipcu 1944 r., w czasie walk o Wilno, spłonęła jego pracownia, a w niej 50 000 skatalogowanych negatywów, dotyczących głównie Wilna i wileńszczyzny, ale też i wielu innych miast Polski oraz niektórych miast niemieckich. Po II wojnie światowej wraz z synem dokumentował zniszczenia wielu miast Polski. Był współzałożycielem powstałego po wojnie Związku Polskich Artystów Fotografów. Jego legitymacja członkowska ZPAF miała numer 1.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.