PROJEKT REALIZACYJNY FORMY PRZESTRZENNEJ DLA CHEŁMA, 1978 r.

LITERATURA:
- Jan Chwałczyk. Monograficzne ślady przekazów rzeczywistości, Fundacja dla Sztuki Niezidentyfikowanej, Wrocław 2016, il. s. nlb.
- Przygody z op-artem, Fundacja Stefana Gierowskiego, Warszawa 2017, il. s. 13.

Studiował w PWSSP we Wrocławiu w latach 1946-1951. Współzałożyciel grupy Poszukiwania Formy i Koloru (1959) i Grupy Wrocławskiej (1962). W latach 70. zajmował się sztuką konceptualną, prowadząc Galerię Informacji Kreatywnej (1972-1975). Organizował sympozja plenerowe i akcje artystyczne, np. Kontrapunkt (1972-1974). Uczestniczył w I Biennale Form Przestrzennych w Elblągu (1965) i Sympozjum Artystów i Naukowców w Puławach (1966), tworząc obiekty reprezentujące sztukę kinetyczną, w których istotnym elementem był kolor. W drugiej połowie lat 60. problematykę twórczości Chwałczyka zdominowało światło i barwa, zaczął eksperymentować z barwnym cieniem. Od tego czasu, kiedy powstawały "Reproduktory", "Reprodukcje" czy "Formy przestrzenne", po obiekty z serii "Ten fantastyczny cień" (2008-2010) oraz realizacje najnowsze, poszukiwania artysty oparte są na wiedzy teoretycznej z zakresu optyki i fizyki oraz teorii barwy.


Jan Chwałczyk podkreśla, że jego twórczość nie ma nic wspólnego z malarstwem, to cień/ półcień stwarza gamę kolorystyczną, zaś on sam jest "zwykłym konstruktorem myśli dotyczącej światła". "Światło wyczyszczone z obcych kontekstów staje się moim tekstem dla filozoficznej spekulacji nazywanej sztuką" - wyznaje artysta.