Akt, 1957 r.

Sytuacja Jana Cybisa w polskim świecie artystycznym około 1957 roku, a więc w czasie kiedy pracował nad "Aktem" była bardzo złożona. Z jednej strony artysta po latach wymuszonej przez doktrynę socrealistyczną marginalizacji znów znajdował się w oficjalnym obiegu. W 1956 roku miała miejsce w stołecznej Zachęcie wielka monograficzna wystawa Cybisa. W tym samym czasie jego prace eksponowane były na wystawie Guggenheima w Paryżu i w Nowym Jorku. W 1957 roku na stałej ekspozycji w Muzeum Narodowym w Poznaniu zawisło aż 14 jego kompozycji. Jesienią tego samego roku artysta objął profesurę na warszawskiej ASP. Cybis niewątpliwie uchodził więc w tym czasie za klasyka nowoczesności. Równocześnie niektórzy krytycy skłonni byli w nim widzieć zwolennika tradycyjnego, figuratywnego malarstwa czy kontynuatora postimpresjonizmu. Faktem jest, że Cybis nigdy nie uległ modzie na abstrakcję i przez właściwie całe swoje twórcze życie pozostał wierny kapistowskiej formule malarstwa. W "Akcie" doskonale widać, jakie były główne postulaty malarzy współtworzących Komitet Paryski. Prezentowany obraz Cybisa skonstruowany jest z niewielkich plam barwnych o mocno określonych konturach. Kolory są jasne, niekiedy nieco płowe. Razem tworzą dynamiczny układ przywodzący na myśl pointylizm Georges’a Seurata albo ekspresjonistyczne wykończenia typowe dla Szkoły Paryskiej. Kiedy stoi się przed obrazem "twarzą w twarz", uwagę zwraca jednak nie tylko bogata struktura malarska i subtelne zestawienia kolorów, ale przede wszystkim kameralny nastrój, współkształtowany m.in. przez niewielki rozmiar pracy. Jeśli skonfrontować "Akt" z innymi obrazami Cybisa, okaże się, że nie jest on jedyną pracą o rozmiarach zakrojonych na kameralne wnętrze. Cybis tworzył z myślą o prywatnych mieszkaniach, a nie monumentalnych salach wystawowych. Konsekwencja tej postawy jest tym ciekawsza, jeśli rozpatrzeć ją w kontekście trendów panujących w sztuce polskiej późnych lat 50. Właściwie wszyscy nowocześni artyści (Kantor, Gierowski, Kobzdej) tworzyli w tym czasie wielkoformatowe kompozycje zakrojone na puste muzealne sale. Nawet zatwardziali koloryści tacy jak Piotr Potworowski ulegali pokusie porzucenia sztalug. Cybis opierał się jednak modom i w swoich wyborach pozostawał konsekwentny.

Studia artystyczne odbył we Wrocławiu w latach 1920-21 w Akademii Sztuki i Przemysłu Artystycznego pod kierunkiem Otto Müllera oraz w krakowskiej ASP u Józefa Pankiewicza. W latach 1921-24 studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowniach Józefa Mehoffera, Ignacego Pieńkowskiego i Józefa Pankiewicza. W 1923 wszedł w krąg wywodzących się spośród uczniów Pankiewicza założycieli Komitetu Paryskiego. Po studiach przebywał w Paryżu. Brał udział w wystawach kapistów w Galerie Zak w Paryżu i Galerie Moos w Genewie. Tworzył pod wpływem francuskiego impresjonizmu i malarstwa Cézanne'a i Bonnarda. Był inicjatorem nurtu kolorystycznego w polskim malarstwie. W jego twórczości dominowały tematy: martwa natura, akt oraz pejzaż.


PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i naliczana jest degresywnie w zależności od kwoty wylicytowanej: do 100 000 złotych (włącznie) - w wysokości 18%, a powyżej 100 000 złotych - w wysokości 15%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite".