Grobla w Górze Kalwarii, 1951 r.

Jan Cybis, Ślązak urodzony w końcu XIX wieku, uznawany był za jedną z najważniejszych postaci polskiej sztuki XX wieku. W czasie dwudziestolecia międzywojennego studiował prawo, a następnie malarstwo w Akademii Sztuki i Przemysłu Artystycznego w niemieckim Wrocławiu. Jego nauczycielem był Otto Müller, wcześniej związany ze słynną grupą ekspresjonistów Die Brücke. Od 1921 roku Cybis uczył się w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u Józefa Mehoffera, Ignacego Pieńkowskiego i Józefa Pankiewicza. Jako jeden z założycieli Komitetu Paryskiego wyjechał do prowadzonej w Paryżu filii macierzystej uczelni i uczestniczył w pierwszej wystawie kapistów w Galerie Zak (1930) w Paryżu oraz w prezentacji ich malarstwa w Galerie Moos w Genewie (1931). Po powrocie do Polski inicjował ekspansję koloryzmu. Jak pisał na łamach "Głosu Plastyków": "Dzieło sztuki istnieje samo w sobie. Malując z natury, chcemy stworzyć płótno, które by odpowiadało naszemu przeżyciu malarskiemu wobec tej natury, więc nie żeby było dokumentem podobieństwa, ale żeby dało grę stosunków i działań plastycznych, na których koncepcję nas ta natura naprowadza. Wszystkie stosunki w naturze muszą być transponowane na warunki płótna (płaszczyzna) i nabrać tam samoistnego znaczenia. Kolor na płótnie powstaje dopiero przez kontrast z innymi kolorami. Kolor jest koncypowany z założonej gry, a tylko naśladujący kolor z natury - nie działa malarsko.... Płótno nie musi być wykonane, ale powinno być rozstrzygnięte po malarsku". (R. II, 1931, nr 12)
Prezentowana kompozycja, która funkcjonuje pod dwoma tytułami - "Grobla" i "Grobla w Górze Kalwarii", dobrze wpisuje się w twórczość Cybisa. Choć pochodził ze śląskiej wsi, niewiele wyniósł z tamtejszego malarstwa. Silnie wpływał na niego jednak rodzimy krajobraz - ziemia silnie zagospodarowana przez człowieka, w której obecność budowli jest tak naturalna, że traktowana jest niemal jak część przyrody. Zdzisław Kępiński o pejzażowej twórczości Cybisa pisał: "Nie zakażony inteligencką tkliwością Cybis, tak jak w obrazie wsi pozostaje obcy sentymentalnemu przywiązaniu do remantentów zmierzchającej przeszłości, tak i w obrazie miasta i miasteczka ignoruje całkowicie polski styl egzotyczny, lubujący się w wyszukiwaniu niesamowitych i fantasmagorycznych zaułków podmiejskiej biedoty, z surrealistyczną wizją starych rynien, połamanych dachów, balkoników z Seraju za trzy grosze i trupielczych przechodniów snujących się jak koty. Jan Cybis jest pierwszym u nas poetą murowanej wsi i prostego, mieszkalnego miasta" (Zdzisław Kępiński, Wstęp do katalogu
wystawy indywidualnej "Jan Cybis. Wystawa malarstwa", Związek Polskich Artystów Plastyków, Centralne Biuro Wystaw Artystycznych, Warszawa, luty 1956).
Rytmiczna kompozycja "Grobli w Górze Kalwarii", silnie umiejscowiona w tradycji polskiego koloryzmu, przedstawia tytułową groblę - obszar przemysłu i ludzkiego przekształcenia krajobrazu. Linia, która tworzy strukturę pejzażu, nie musi w tym malarstwie być fizyczną granicą przedmiotu - Cybisowi nie chodziło o oddanie pełnego wrażenia brył fizycznych przy pomocy logiki geometrii wykreślnej. Nośnikiem przekazania stosunków między bryłami była przestrzeń, rygorystycznie rozdzielająca plany kompozycji. A przestrzeń Cybis wyrażał przy użyciu plamy - najistotniejszej, największej wartości dodanej tego malarstwa. "Rzeczowemu usposobieniu Cybisa - kontynuował Kępiński - praca nad opanowaniem metody, polegającej na świadomości następstw każdego dotknięcia płótna, odpowiadała znacznie bardziej niż formułowanie programów uzasadniających dowolnie wybrane, efektowne i nowatorskie, ale mechanicznie powtarzane w każdym płótnie schematy stylizacyjne".

Studia artystyczne odbył we Wrocławiu w latach 1920-21 w Akademii Sztuki i Przemysłu Artystycznego pod kierunkiem Otto Müllera oraz w krakowskiej ASP u Józefa Pankiewicza. W latach 1921-24 studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowniach Józefa Mehoffera, Ignacego Pieńkowskiego i Józefa Pankiewicza. W 1923 wszedł w krąg wywodzących się spośród uczniów Pankiewicza założycieli Komitetu Paryskiego. Po studiach przebywał w Paryżu. Brał udział w wystawach kapistów w Galerie Zak w Paryżu i Galerie Moos w Genewie. Tworzył pod wpływem francuskiego impresjonizmu i malarstwa Cézanne'a i Bonnarda. Był inicjatorem nurtu kolorystycznego w polskim malarstwie. W jego twórczości dominowały tematy: martwa natura, akt oraz pejzaż.


PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i naliczana jest degresywnie w zależności od kwoty wylicytowanej: do 100 000 złotych (włącznie) - w wysokości 18%, a powyżej 100 000 złotych - w wysokości 15%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.