PEJZAŻ LETNI Z RZEKĄ, ok. 1958-60

Jan Cybis studiował we wrocławskiej Akademii Sztuk i Przemysłu Artystycznego (1920-21 u O.Millera), i w krakowskiej ASP u Józefa Pankiewicza (1921-24). W 1924 wyjechał wraz z profesorem i grupą studentów na dalszą naukę do Paryża. Grupa ta zwana kapistami (od skrótu K.P. - Komitet Paryski) miała trzy głośne wystawy, 1930 w Paryżu (w Galerie Zak), 1931 w Genewie ( w Galerie Moos) i w 1931 w Warszawie (w Polskim Klubie Artystycznym). Kapiści przywieźli z Paryża wywodzący się z francuskiego malarstwa postimpresjonistycznego, nowy sposób malowania polegający na zastąpieniu form w obrazie plamami koloru, różnej wielkości i o różnym nasyceniu barwą. Jan Cybis od początku miał w tej grupie pozycję wiodącą. Po II wojnie światowej był profesorem malarstwa w warszawskiej ASP. Malował martwe natury, pejzaże i rzadziej portrety. Pozostawił też po sobie rodzaj Notatki malarskie. Dzienniki z lat 1954-1966.Całość jego twórczości była prezentowana w warszawskiej Zachęcie na przełomie 1997/98.
Prezentowany pejzaż, swym bardzo nasyconym kolorem i mięsistą fakturą grubo nakładanych farb najbardziej przypomina obrazy Dolina Popradu (z 1958 r.) oraz Pomnik Mickiewicza w Starym Sączu (z 1962 r.) pokazywane na monograficznej wystawie Cybisa w Muzeum Narodowym w Warszawie w 1965r (por.: Muzeum Narodowe w Warszawie, Jan Cybis. Katalog wystawy, Warszawa marzec 1965, poz. kat. 34 il. 11; poz. kat. 64, il. 20).