U PŁATNERZA, 1906 r.

Jan Czesław Moniuszko – syn kompozytora Stanisława. Naukę malarstwa rozpoczął w 1871 r. w warszawskiej Klasie Rysunkowej u W. Gersona i A. Kamińskiego a kontynuował studia w petersburskiej Akademii. Od 1880 r. stale mieszkał w Warszawie i tutaj też wystawiał najczęściej swoje prace w TZSP i w Salonach Krywulta, Ungra i Artystycznym. Ponadto prezentował swoje obrazy w Łodzi i Kijowie. Tematykę jego prac zdominowały kompozycje rodzajowe przedstawiające sceny salonowe, zabawy i tańce, umiejscowione najczęściej w czasach stanisławowskich, Księstwa Warszawskiego bądź Królestwa Kongresowego. Ponadto malował również kompozycje historyczne i rzadziej sceny religijne i portrety.
O popularności prezentowanej kompozycji U płatnerza świadczy fakt, że artysta malował ją przynajmniej trzykrotnie zmieniając nieco szczegóły i rozmiary płótna. Poza przedstawionym na aukcji obrazem inna jego, wcześniejsza wersja, z roku 1904, znajduje się w zbiorach Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie (olej na płótnie, 59 x 74 cm), a trzeci znany obraz, będący dawniej własnością Dominika Witke Jeżewskiego, zaginął w czasie wojny.

Bibliografia:
Malarstwo polskie w odbitkach barwnych, red. S. Kulikowski, Warszawa [1908], il. 40; Straty wojenne. Malarstwo polskie. Obrazy olejne, pastele, akwarele utracone w latach 1939-1945, oprac. A. Tyczyńska, K. Znojewska, Poznań 1998, s. 194; Fotografia wykonana przez "Zakład Fotograficzny W. Ryfferta i Ska, Królewska 39 w Warszawie", fotografia w Dziale Zbiorów Ikonograficznych i Fotograficznych Muzeum Narodowego w Warszawie nr inw. DI 40376.