BROK, X 1958 nr 70

Malarz, scenograf, pedagog. Jego pierwszym profesorem był J. Kauzik wykładowca na Kursach Rzemieślniczo- Przemysłowych przy warszawskiej Szkole Rysunku. Kontynuował naukę w Szkole Sztuk Pieknych w Warszawie w latach 1923-26 i 1935-36, uzyskał tam dyplom z malarstwa w 1936 pod kierunkiem K. Tichego. Studiował również w pracowni W. Jastrzębowskiego (kompozycja brył i płaszczyzny), L. Pękalskiego (malarstwo dekoracyjne) i J. Czajkowskiego (architektura wnętrz). Wraz z M. Szczuką, T. Żarnowerówą należał do awangardy lat 20. Był członkiem ugrupowania Blok (od 1924), Preasens (od 1926), a także "Ładu".
Malował głównie pejzaże z motywami architektonicznymi. W jego twórczości można odnaleźć przedstawienia pejzażu w formach abstrakcyjnych. Malarz operował nasyconym kolorem, silnymi kontrastami walorów. Nakładał farbę gęsto i grubo na płaszczyznę, czasem używał szpachli. W swojej twórczości wykorzystywał farbę olejną, gwasz, temperę i akwarelę, pozostawił dużo szkiców rysowanych kredką.
Pejzaż drzewo z rzeką "Brok" zachowany jest w zimnej tonacji, grubo kładzione plamy barwne.