PORTRET, IV

Obraz wystawiony podczas Wystawy prac Jana Golusa 1895-1964, lipiec 1967, zorganizowanej przez Związek Polskich Artystów Plastyków. Centralne Biuro Wystaw Artystycznych, Warszawa, "Zachęta", 1967, poz. 6.

Jan Golus, malarz, scenograf. Jeden z najbardziej twórczych i nowoczesnych pod względem koncepcji i kształtu, wybitnych artystów lat trzydziestych. Ukończył Szkołę Rysunkową u prof. J. Kausika; w 1923 Wyższe Kursy Pedagogiczne dla Nauczycieli Rysunku u prof. K. Tichego, oraz studia w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych w pracowni prof. M. Katarbińskiego. Równocześnie uczył się w Państwowym Instytucie Sztuki Teatralnej w Warszawie. Po powrocie ze stypendium we Francji, podjął współpracę ze M. Szczuką i H. Stażewskim w Praesensie. Jego malarstwo charakteryzuje dynamizm, sentyment, szczerość, głęboka, nasycona barwa, w przewadze tonów brunatnych, rozświetlonych pociągnięciami błękitów, ugrów i wielorakich czerwieni. Był pejzażystą; czułym wobec nastrojów, poddającym się urokowi natury. Wystawiał m.in.: w salonie "Ładu" w Warszawie, Salonie IPS-u, na Wystawie Okręgu Warszawskiego ZPAP, wraz z Grupą "Powiśle" oraz na Międzynarodowej Wystawie Scenografii w Nowym Jorku. Prace artysty znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie oraz MKiS.