Portret mężczyzny

Przejawiane już w dzieciństwie uzdolnienia muzyczne i rysunkowe zwróciły na niego uwagę Józefa Lewickiego, którego dalszej opiece zawdzięczał zdobycie wykształcenia artystycznego. W wieku 19 lat wyjechał do Lwowa, gdzie 6 lat uczęszczał do Akademii Stanowej przy tamtejszym uniwersytecie, ucząc się rysunków od Józefa Buisseta. W latach 1918-20 studiował w wiedeńskiej akademii, m.in. u Jana Chrzciciela Lampiego St. W 1820 r. wyjechał do Rzymu, zwiedził Florencję, Wenecję i inne miasta. W 1832 roku powrócił na stałe do Lwowa. W okresie lwowskim, na który przypada faza dojrzała twórczości, tworzył portrety zyskujące mu sławę wziętego portrecisty, rzadziej malował tematy rodzajowe, historyczne, religijne, animalistyczne i martwe natury oraz wykonywał litografie. Maszkowski był jednym z bardziej zasłużonych polskich malarzy 1 poł. XIX w., głównie jako pedagog, uczył bowiem m.in. Juliusza Kossaka, Artura Grottgera, Konstantego Dzbańskiego i swego syna Marcelego. Wystawiał we Lwowie, Warszawie, Bochni, Krakowie i Poznaniu.