Bez tytułu, 1973 r.

„Jest w nim jakiś fatalizm, jakieś na zawsze utwierdzone trwanie: na tym właśnie polega tajemnicza racja istnienia twórczości, która dziś już jest i jutro będzie jedną z najuporczywiej oryginalnych i najsilniej dramatycznych twórczości naszego czasu”.
JEAN CASSOU, 1962 r.
Wybitny artysta, Jan Lebenstein, zadebiutował w 1955 podczas wystawy w warszawskim Arsenale „Przeciw wojnie, przeciw faszyzmowi”. Już wtedy jego wczesna twórczość zaprezentowana – i nagrodzona – w Arsenale zwiastowała późniejsze poszukiwanie natchnienia dla wyobraźni w wielkich tekstach kultury, będących impulsem do stworzenia jego apokaliptycznej wizji świata.
Niespotykana formuła twórczości została doceniona w roku 1959, gdy krytycy francuscy przyznali Janowi Lebensteinowi Grand Prix na 1. Międzynarodowym Biennale Młodych w Paryżu. Umożliwiło to młodemu artyście zamieszkanie we Francji i rozwój kariery, która wkrótce pozwoliła mu zaistnieć za oceanem. Niewątpliwie udział w rozwoju twórcy miały podziemia Luwru, dzięki którym zainteresował się mitologiami, między innymi: asyryjską, babilońską, egipską i grecką. Szczególną fascynacją obdarzył relikty archaicznych cywilizacji: babilońskiej i sumeryjskiej.
Odczytując kulturowe archetypy, Lebenstein zwracał szczególną uwagę na wątki erotyczne, takie jak motyw Wielkiej Matki i Wielkiej Nierządnicy oraz tanatologiczne, między innymi motyw Wyspy Umarłych. To właśnie stąd pochodzą poddane deformacji formy ludzkie i zwierzęce, karykaturalne stwory o ludzkiej proweniencji, które obserwujemy na dziełach stworzonych jego ręką. Na przestrzeni kilku dekad twórczości Lebensteina powstało niezwykłe barokowe bestiarium, zarówno pieczołowicie malowane, jak i utrwalane w technice litografii.
W przeciwieństwie do artystów swojego pokolenia, Jan Lebenstein nie tylko nie unikał anegdoty w swojej twórczości, ale nawet bywał ilustratorem dzieł literackich. Prace graficzne stanowią ważną część artystycznego dorobku Lebensteina. Warto zaznaczyć, że litografie artysty wystawiała m.in. Galerie Lambert w 1973 roku. Oprócz „Folwarku zwierzęcego” George'a Orwella, „Księgi Hioba”, „Apokalipsy” i „Księgi Rodzaju” zilustrował bibliofilskie wydanie poezji Eugenio Montale „Cinquante ans de poésie”, które zostały zaprezentowane w niniejszym katalogu.
Malarz i grafik. Studiował w warszawskiej ASP w pracowni Artura Nachta-Samborskiego. Debiutował na wystawie “Przeciw wojnie, przeciw faszyzmowi” w warszawskim Arsenale w 1955. W 1959 otrzymał Grand Prix na I Międzynarodowym Biennale Młodych w Paryżu za cykl obrazów figury osiowe. Od tego czasu mieszkał na stałe w Paryżu. W kolejnych latach tematy czerpał z literatury starożytnej, mitologii, Biblii. Stworzył cykl poświęcony wyobrażeniom prehistorycznych zwierząt. Związany był ze środowiskiem paryskiej “Kultury”, m. in. ilustrował wydawane tam opowiadania Gustawa Herlinga-Grudzińskiego. W 1976 otrzymał Nagrodę Fundacji im. A. Jurzykowskiego z Nowego Jorku, a w 1987 otrzymał niezależną Nagrodę im. Jana Cybisa. Jego prace znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie, Krakowie i Poznaniu oraz w Museum of Modern Art w Nowym Jorku i Nationale d'Art Moderne w Paryżu.
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.