Reptile, 1974 r.

POCHODZENIE:
- kolekcja prywatna, Poznań
- Dom Aukcyjny AGRA-ART, Warszawa, 2007

WYSTAWIANY:
- Jan Lebenstein: malarstwo, grafika, Galeria "U Jezuitów", Poznań, 16.06 - 5.07.1997

LITERATURA:
- Jan Lebenstein. Malarstwo, grafika, katalog wystawy, [wstęp] Gustaw Herling-Grudziński, Czesław Miłosz, Mariusz Rosiak, Galeria u Jezuitów, ZPAP, Poznań, 16.06 – 5.07.1997, kat.poz.15.
„Potwory Lebensteina wyrażają symbole życia lub – jak to proponuje krytyk francuski G. Gassiot-Tablot – symbole instynktu. Stanowią iluzję do pierwotnych i wiecznie odradzających się sił natury. Bliższe są mitologii niż antropologii czy zoologii (…). Są przede wszystkim dziełem wyobraźni. Mówią o wewnętrznych przeżyciach człowieka, o dręczących go snach, o samotniczych rozmyślaniach na temat zjawisk przemijających i niezniszczalnych – na temat egzystencji”.

– ALEKSANDER WOJCIECHOWSKI

Na figuratywną twórczość Jana Lebensteina należy spoglądać przez pryzmat prób wyjścia poza popularną podówczas abstrakcję. Jego płótna były odpowiednikiem poszukiwań takich twórców jak Fautrier, Bauner, Dobuffet czy Bacon. Lebenstein, pomimo iż w mieszkał w Paryżu w latach 60., nie przejawiał również chęci podjęcia tematów takich jak industrializm, konsumpcja masowa, tak popularnych w latach 60.Pierre Restany ponoć sam namawiał Lebensteina do eksperymentów z pop-artem, jednak próby te ponoć zostały zwieńczone zrzuceniem piewcy nowoczesności i „papieża pop-artu” ze schodów (I zaczym obejrzeć się mam w pustynnej diasporze waszych miast? W o wystawie Jana Lebensteina w Zachęcie z Piotrem Kłoczkowskim rozmawia Agnieszka Sabor, [w:] Jan Lebenstein. Warszawa – Paryż. Prace z lat 1956- 1972, Warszawa 2010, s. 13).

Prezentowana praca jako jedną z ostatnich i zamyka okres malowania przez artystę na płótnie, który trwał do drugiej połowy lat 80. XX wieku. Stworzenie pracy zatytułowanej „Raptile” jest tylko jednym z setek okazów bestiariusza, rozbudowywanego przez artystę przez dziesięciolecia, który pojawia się również na innych jego rysunkach i płótnach. Podobny motyw pojawia się między innymi w jednym z najbardziej znanych i docenianych dzieł zatytułowanym „Lekcja zoologii” z 1972 roku, które obecnie znajduje się w zbiorach Muzeum we Wrocławiu. Krytycy w pracach Lebensteina dostrzegali fascynujące piękno, jednak będące dalekie od jego klasycznego ujęcia. Swoiste postawienie równości między insektami i gadami jest wyrazem filozofii artysty, który w domyśle znosił różnice pomiędzy wszystkimi grupami żywych istot, w tym również człowiekiem a resztą fauny. Lebenstein często nawiązywał do mitów o pochodzeniu i animalistycznej naturze człowieka. Konsekwentnie wykorzystując przygaszoną paletę barwną, z przeważającą obecnością brązów i szarości, nasuwających skojarzenia z ziemią i gliną, artysta zwraca uwagę na genezę wszystkich organizmów, zrodzonych z ziemi i poddanych jej regułom: narodzin, obumierania, ewolucji.

Malarz i grafik. Studiował w warszawskiej ASP w pracowni Artura Nachta-Samborskiego. Debiutował na wystawie “Przeciw wojnie, przeciw faszyzmowi” w warszawskim Arsenale w 1955. W 1959 otrzymał Grand Prix na I Międzynarodowym Biennale Młodych w Paryżu za cykl obrazów figury osiowe. Od tego czasu mieszkał na stałe w Paryżu. W kolejnych latach tematy czerpał z literatury starożytnej, mitologii, Biblii. Stworzył cykl poświęcony wyobrażeniom prehistorycznych zwierząt. Związany był ze środowiskiem paryskiej “Kultury”, m. in. ilustrował wydawane tam opowiadania Gustawa Herlinga-Grudzińskiego. W 1976 otrzymał Nagrodę Fundacji im. A. Jurzykowskiego z Nowego Jorku, a w 1987 otrzymał niezależną Nagrodę im. Jana Cybisa. Jego prace znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie, Krakowie i Poznaniu oraz w Museum of Modern Art w Nowym Jorku i Nationale d’Art Moderne w Paryżu.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.