Statue, 1967 r.

Z upływem czasu sztuka pana Jana coraz bardziej zwracała się w stronę tematyki śmierci i cierpienia. Był człowiekiem bardzo wrażliwym, może nawet nadwrażliwym, intensywnie odbierał dramat życia na ziemi. Krytyk Jean Cassou mówił o Lebensteinie, że nosi w sobie ukryte marzenie, które jest wiecznie zagrożone, i stąd wypływa smutek jego postaci. Dla Cassou malarz miał ów smutek wypisany na twarzy. Tematyka śmierci i grobowców z czasem przeniosła się w jego malarstwie w przestrzenie publiczne. Malował wnętrza barów, domy schadzek. Prezentowana praca jest przykładem tego, jak malarz budował własną mitologię, mieszając spuściznę wielu kultur i epok.
Lebenstein kształtował sztukę odzwierciedlającą apokaliptyczną wizję świata. Podkreślał zwłaszcza biologiczno-fizjologiczne uwarunkowanie ludzkiej zmysłowości. Odczytywał kulturowe archetypy, zwracając główną uwagę na wątki i aspekty erotyczne (motyw Wielkiej Matki i Wielkiej Nierządnicy) i tanatologiczne (motyw Wyspy Umarłych; jedną z paryskich wystaw, w Theatre National de l`Odeon, zadedykował m.in. Arnoldowi Boecklinowi, autorowi znanego obrazu pod tym właśnie tytułem). "Ludzką faunę", dziwaczne stwory o ledwie czytelnej "ludzkiej proweniencji", karykaturalne, jakby przedewolucyjne wcielenia przedstawicieli zaginionych, archaicznych plemion (cykl "Carnet intime", 1960-65), poddane ciśnieniu nieokiełznanych namiętności, przedstawiał przede wszystkim w intrygujących pracach powstałych po roku 1960 ("Bottom I", "Inassouvissement", obie z 1969). Równolegle tworzył serię obrazów ukazujących "prehistoryczne" zwierzęta (cykl "Creatures abominables", 1960-65), imaginacyjne "kręgowce" ("Deux vertebres", 1966). Powstał w ten sposób rodzaj bogatego barokowego bestiarium, zasobnika, nieledwie wzornika, z którego artysta czerpał następnie bezpośrednie inspiracje dla swoich późniejszych dzieł. Kompozycje te, jakby pieczołowicie, mozolnie formowane, nieomal rzeźbione, w ciastowatej, pomarszczonej farbie, promieniują nadzwyczajnym bogactwem wyrafinowanych efektów pikturalnych.