Portret Antoniego Serafińskiego, 1872 r.

WYSTAWIANY:
- W kręgu przyjaciół. Wystawa w dziewięćdziesiątą rocznicę śmierci Jana Matejki, Muzeum im. S. Fischera, Bochnia 1983
- Jan Matejko i jego szkoła, Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, 1950
- wystawa ze zbiorów rodziny artysty, Bochnia, 1913
- Wystawa jubileuszowa Jana Matejki, Zamek na Wawelu, Kraków, 1883
LITERATURA:
- Matejko. Obrazy olejne, katalog pod red. Krystyny Sroczyńskiej, Warszawa 1993, s.113, poz. 132
- Maria Serafińska-Domańska, W kręgu przyjaciół. Wystawa w dziewięćdziesiątą rocznicę śmierci Jana Matejki, Muzeum im. S. Fischera, Bochnia 1983, poz. 7
- Stanisława Serafińska, Jan Matejko. Wspomnienia rodzinne, Kraków 1955, s. 328, 332, 369-373, 629, 658
- Teodor Grott, Jan Matejko i jego szkoła. Katalog wystawy, Kraków 1950, s.10, poz. 10
- Katalog wystawy ze zbiorów rodziny, Bochnia 1913, s. 5, poz. 26
- Marian Gorzkowski, Jan Matejko. Epoka lat dalszych, do końca życia artysty. Z dziennika prowadzonego w ciągu lat siedemnastu, Kraków 1898, s. 261
- Stanisław Tarnowski, Matejko, Kraków 1897, s. 508
- Marian Gorzkowski, O artystycznych czynnościach Jana Matejki, począwszy od lat jego najmłodszych, t. j. od r. 1850 do końca r. 1881, Kraków 1881, s. 60


"Portret twój już mamy w domu, prawdziwie zadziwiająco podobny, śliczny, ja myślę - o wiele naturalniejszy niż pierwszy! Rozmawiamy z tobą, powiadamy ci dzień dobry i dobranoc, a w niedzielę - Ty ani wiesz - grałeś z nami w labeta! Siedziałeś z nami na zwykłym miejscu, a my kontenci z naszego uśmiechaliśmy się do Ciebie uśmiechniętego. Oglądają cię tu wszyscy Panowie w kancelarii zazdrosnym okiem - Pan Żurowski, Niwicki itd. - a wszyscy podziwiają Ciebie czy portret? Serdecznie wdzięczni jesteśmy wujowi za oczywisty dowód przyjaźni jego; nieobecny, mistrzowskim, czarowny pędzlem jego jesteś ciągle między nami" (cyt. za: Stanisława Serafińska, Jan Matejko. Wspomnienia rodzinne, wyd. II, Kraków 1958, s. 328) - pisał do syna Leonard Serafiński (1819-1874) na temat portretu wykonanego przez Matejkę. Serafiński był prawnikiem i plenipotentem dóbr wiśnickich hrabiego Maurycego Potockiego. Rodzina Serafińskich mieszkała w Wiśniczu aż do 1863 roku, kiedy to przenieśli się do Bochni. Żona Leonarda, Joanna, z domu Giebułtowska, była starszą siostrą Teodory, żony Jana Matejki. Matejkowie i Serafińscy utrzymywali żywe kontakty, a Leonard stał się przyjacielem i powiernikiem malarza. Sportretowany Antoni Serafiński (1853-1905) był jednym z trojga dzieci pary. Podczas studiów mieszkał u Matejków w Krakowie. Następnie powrócił do Bochni, której został burmistrzem. Artysta wykonał dwa olejne portrety młodzieńca, pierwszy w 1870 roku (Muzeum Narodowe w Poznaniu), drugi, prezentowany na aukcji, w 1872 roku. O rodzinnych relacjach istniejących pomiędzy domami w Bochni i Krakowie dowiadujemy się ze wspomnień Stanisławy Serafińskiej (1856-1924), siostry Antoniego. Dzięki niej wiemy też, że w czasie pobytu w Krakowie Antoni stał się modelem malarza, a Matejko wykorzystywał jego podobiznę w wielkoformatowych kompozycjach historycznych. Serafiński występuje jako królewicz Władysław Waza w "Kazaniu Skargi" (1862-1864, Muzeum Narodowe w Warszawie) oraz paź w "Unii Lubelskiej" (1869, Muzeum Narodowe w Warszawie).

W latach 1852-58 studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych u Wojciecha Stattlera i Władysława Łuszczkiewicza. Naukę kontynuował w Monachium w latach 1859-60 u Hermanna Anschütza oraz w Akademii w Wiedniu. Od 1873 był dyrektorem SSP w Krakowie, a w 1887 został docentem h.c. Uniwersytetu Jagiellońskiego. Otrzymał wiele nagród i wyróżnień, m.in. złoty medal w Paryżu w 1865 złoty medal I klasy na Wystawie Światowej w Wiedniu w 1867. Odbył wiele podróży, m.in. do Paryża, Wiednia, Turcji, Węgier i Włoch. Od połowy lat 50. tworzył głównie obrazy z dziejów ojczystych, poprzedzone wnikliwymi studiami historycznymi i zabytkoznawczymi. Jego obrazy to w większości ogromnych rozmiarów kompozycje o wielkiej sile wyrazu, które cechuje połączenie realistycznej obserwacji i dokumentalnej ścisłości szczegółów z dynamicznymi układami kompozycyjnymi całości obrazu. Jego obrazy przesycone głębokim patriotyzmem, ukazały polskiemu społeczeństwu wizje przeszłości i odegrały dużą rolę w umocnieniu świadomości narodowej. Matejko wykonał jedno z największych dzieł polskiego malarstwa monumentalnego - polichromię w Kościele Mariackim w Krakowie oraz cykl rysunków "Poczet królów i książąt polskich".

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.