Martwa natura z dzbanem

Malarz, grafik, krytyk sztuki, pedagog, związany z artystycznym środowiskiem Poznania. W latach 1908-1912 kształcił się w krakowskiej ASP u J. Unierzyskiego i W. Weissa, od 1908 studiował historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Pracował jako pedagog w gimnazjach w Łańcucie i w Wiedniu (gimnazjum dla polskich uchodźców). Po I wojnie osiadł w Poznaniu i kontynuował pracę pedagogiczną w tamtejszych szkołach. Był członkiem stowarzyszenia artystów poznańskich Świt, Grupy Wielkopolskich Artystów Plastyka, inicjował wystawy, pisał recenzje i artykuły w Tęczy i poznańskim Kurierze. Jest autorem wspomnień "Wyczółkowski w Towarzystwie Sztuk Pięknych w Poznaniu w Księdze Pamiątkowej", 1932. Brał udział w licznych wystawach w Warszawie, Krakowie, Bydgoszczy, Łodzi, Lwowie. Podróżował do Francji, Włoch, Austrii, Jugosławii, Egiptu. Tematami jego prac olejnych i akwarelowych były pejzaże, martwe natury, kwiaty, stylistycznie nawiązujące do osiągnięć impresjonizmu i polskiego formizmu. Jego drzeworyty ilustrowały utwory Emila Zegadłowicza, prace graficzne artysty publikowało czasopismo Czartak.