Seria komputerowa I, 2013/2017 r.

Jan Pamuła urodził się w okresie, gdy popularność zdobywały pierwsze w pełni automatyczne komputery. Niespełna 40 lat później z daleka od ośrodków rozwoju informatyki w wizjonerski sposób wykorzystał maszyny do kreowania swoich obrazów.
Wizualnie abstrakcyjna sztuka Pamuły nasuwa skojarzenia z dokonaniami takich artystów jak Piet Mondrian czy Paul Klee, chociaż dzieła tych klasyków awangardy u swych źródeł mają inne poglądy. Pierwsze prace inspirowane abstrakcją geometryczną autor stworzył w latach 70., ale zainspirowany nowinkami technologicznymi, z którymi zetknął się trakcie zagranicznych wyjazdów, doszedł do wniosku, że zmiany rzeczywistości powinny implikować zmiany jej przedstawiania w sztuce.
Przy pomocy informatyków malarz przygotował szczególny program, którego zadaniem było dzielenie powierzchni płótna na coraz mniejsze struktury, tworzące losowo złożoną sieć prostokątów. Prezentowany obraz pochodzi z pierwszego cyklu powstałego w wyniku tej współpracy. Artysta ma wpływ na określenie rozpiętości między najmniejszym a największym elementem, cały wzór zasadza się więc na automatycznym, matematycznym procesie, opartym na rachunku prawdopodobieństwa. Następnie autor przenosi abstrakcyjne kształty na płótno i wypełnia je płaskimi plamami czterech starannie dobranych barw. Jego wrażliwość na kolor nadaje logice maszyny emocjonalny wymiar i sytuuje Pamułę pośród pionierów poszukujących nowatorskich rozwiązań w sztuce przy użyciu nowych technologii.
W 1968 uzyskał dyplom krakowskiej ASP, gdzie studiował malarstwo pod kierunkiem Hanny Rudzkiej-Cybisowej, litografię u Konrada Strzednickiego i wklęsłodruk u Mieczysława Wejmana. Studiował również w paryskiej École nationale supérieure des Beaux-Arts oraz w Central School of Art and Design w Londynie. Jako profesor prowadzi na krakowskiej ASP pracownię działań wizualnych na Wydziale Form Przemysłowych. Zajmuje się malarstwem i grafika komputerową. Pierwsze rysunki komputerowe powstały w 1980 Jego dzieła wystawiane były między innymi w krakowskiej Galerii Krzysztofory (1981), Galerii 72 w Chełmie (1986/87), Galerii Starmach w Krakowie (1997).

PODATKI i OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.