MARTWA NATURA, 1936

Malarz, grafik, scenograf, członek ugrupowań Formiści i Jednoróg. Studiował w krakowskiej ASP malarstwo u J. Pankiewicza i rzeźbę u K. Laszczki. W latach 1921-22 uzupełniał studia w zakresie malarstwa dekoracyjnego w paryskiej Akademii Lotha. Od 1913 brał czynny udział w życiu artystycznym Krakowa: był jednym z twórców formizmu, współzałożycielem krakowskiego Związku Plastyków i jego wieloletnim prezesem, pracował jako scenograf w Teatrze im. Słowackiego, po wojnie również w teatrach katowickich. Brał udział w licznych wystawach, prezentował też swe prace na pokazach indywidualnych, m.in. w 1946, 1948, 1960. Malował obrazy o zróżnicowanej tematyce, stosował różne techniki. Obrazy prezentują bogactwo pomysłów i swobodę rozwiązań plastycznych. Do najciekawszych należą zwłaszcza pejzaże i martwe natury, w których po doświadczeniach formistycznych doszedł do głosu swoisty koloryzm artysty i jego indywidualny styl malarski. Kompozycje tych prac podporządkowane są układom barwnym: w pejzażach dominuje jasna gama żółto-zielona, w martwych naturach zestawienia kolorystyczne są bogatsze, nasycone, często kontrastowe.
Martwa natura z reminiscencjami układów Cezanne`owskich ustawiona został na okrągłym stoliku z wysuniętą lekko szufladą. Na fioletowej serwecie ułożone są jabłka, cytryny, dzbanek i figurka, które ujęte zostały z perspektywy górnej przy jednoczesnym ujęciu z boku.