PORTRET WĄSATEGO GÓRALA, 1913

Jan Rembowski rozpoczął studia w 1901w krakowskiej ASP w pracowni u rzeźbiarza Konstantego Laszczki, kontynuował je u malarza Józefa Mehoffera w latach 1905-7. W związku z chorobą płuc od 1903 zamieszkał w Zakopanem. Był jednym z założycieli Grupy Pięciu (razem z Wlastimilem Hofmanem, Leopoldem Gotliebem, Mieczysławem Jakimowiczem i Wojciechem Wojtkiewiczem), która miała za cel odnowienie sztuki w duchu jedności wszystkich jej dziedzin. Należał też do założycieli towarzystwa Sztuka Podhalańska utworzonego w 1909 w Zakopanem, mającego ochraniać i propagować sztukę górali. W okresie pobytu Rembowskiego w Zakopanem w latach 1903-1916 powstały najlepsze jego prace: m.in. portrety górali, panneaux dekoracyjne Pochód górali i Pochód dzieci góralskich - dla sanatorium doktora Dłuskiego (obecnie w Muzeum Narodowym w Krakowie). Zajmował się też ilustratorstwem, projektowaniem mebli i witrażów.