Winicjusz z Ligią w ogrodzie oliwnym w Rzymie (Scena z powieści Quo vadis? Henryka Sienkiewcza)

ODWROCIE: na odwrociu papierowe orzeczenie o potwierdzeniu autentyczności dr Stanisława Dąbrowskiego

W 1900 roku Jan Styka opuścił Kraków i wyjechał do Paryża; z Europy nigdy już do Polski z powrotem się nie sprowadził. Od 1919 roku mieszkał na wyspie Capri, gdzie kupił posiadłość i gdzie stworzył muzeum "Quo vadis?". Powieść Henryka Sienkiewicza "Quo vadis?", która okazała się powieści na miarę nagrody Nobla, pisana była w odcinkach na zamówienie "Gazety Polskiej" w latach 1895-1896 (jednocześnie drukowana była w "Dzienniku Poznańskim") - pierwsze wydanie książkowe powieści ukazało się w 1896 r. w Krakowie. W latach 1901 - 1903 wydano powieść w wersji trzytomowej, do której 150 ilustracji namalował Jan Stykai. Tematy i gotowe sceny zaczerpnięte z powieści Sienkiewicza stały się jednym z głównych motywów w twórczości malarza.
Studiował w akademii wiedeńskiej, w Rzymie i w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych u Jana Matejki. Od 1900 r. stale mieszkał w Paryżu. Był członkiem Akademii św. Łukasza w Rzymie. Malował portrety, sceny rodzajowe, a także utrzymane w duchu malarstwa akademickiego obrazy religijne i duże kompozycje historyczne. Tworzył cykle obrazów ilustrujących utwory literackie - Odyseję Homera, Quo vadis? Sienkiewicza. Był inicjatorem i współtwórcą kilku panoram, z których do dziś zachowały się malowane wspólnie z Wojciechem Kossakiem (i innymi) `Racławice` (1893-1894; obecnie we Wrocławiu, dawniej we Lwowie) oraz razem z Janem Stanisławskim i Tadeuszem Popielem `Golgota` (1896; obecnie w Los Angeles). Fragmenty pociętej na części `Bitwy pod Sybinem` (1897 r.) pojawiły się kilkakrotnie na aukcjach w Warszawie w 1991 r.