Terakota Wysokość 36,6 cm; długość 31 cm Sygnowana na ramieniu postaci: JS (monogram wiązany) 1907
Jan Szczepkowski uczył się w Szkole Przemysłu Drzewnego w Zakopanem w latach 1894-1895. W latach 1895- 1901 studiował rzeźbę w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem A. Dauna i K. Laszczki oraz malarstwo u J. Malczewskiego. Po ukończeniu nauki w Akademii był nauczycielem modelowania w Szkole dla kobiet im. Adriana Baranieckiego w Krakowie. Jako stypendysta w latach 1904-1907 przebywał w Paryżu, gdzie uczył się w pracowniach A. Rodina i E. A. Bourdelle`a, potem we Włoszech. Od 1908 roku mieszkał w Krakowie, a od 1921 w Warszawie, gdzie był profesorem modelowania w Miejskiej Szkole Sztuk Zdobniczych i Malarstwa, a w latach 1923-1937 był jej dyrektorem. Należał do stowarzyszeń artystów "Sztuka", "Rzeźba" i "Rytm". Swoje prace prezentował w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie - od 1903 r., w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie - od 1904 r., na Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu - 1929 r. Brał też udział w wystawach zagranicznych kilkakrotnie w Paryżu (w 1925 r. otrzymał Grand Prix na Międzynarodowej Wystawie Sztuki Dekoracyjnej), w Berlinie, Bolonii, Rzymie, Wenecji, Wiedniu, Londynie i San Francisco. Wykonywał popiersia portretowe, kompozycje rodzajowe i religijne oraz dekoracje architektoniczne; był autorem nagrobków i pomników - m.in. Jordana w Krakowie, Bogusławskiego i Moniuszki w Warszawie; zrekonstruował zniszczony przez Niemców warszawski pomnik Mickiewicza, dzieło C. Godebskiego.
Jan Szczepkowski - jeden z najwybitniejszych rzeźbiarzy polskich. W 1892-1896 uczył się w Szkole Przemysłu Drzewnego w Zakopanem, następnie studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem Alfreda Dauna, Konstantego Laszczki i Jacka Malczewskiego (1896-1900). W 1904 otrzymał stypendium Czartoryskich na roczny pobyt w Paryżu, gdzie przebywał jednak dłużej, z przerwami do 1907. Uczył się w pracowniach Auguste Rodina i Emile’a Bourdelle’a. Około 1915 w twórczości Szczepkowskiego zaznacza się tendencja do geometryzacji formy i operowania kanciastym konturem obramowującym sylwety figur.
Indywidualny styl artysty ukształtował się w latach dwudziestych. Cechował się on dekoratywną, uproszczoną, zgeometryzowaną formą, nawiązującą do sztuki ludowej, zwłaszcza snycerki góralskiej. Taka propozycja artystyczna spotkała się z w dwudziestoleciu międzywojennym z powszechną aprobatą, zyskując artyście szeroki krąg zwolenników oraz szereg oficjalnych zamówień.
Zgłoszenia chęci kupna przyjmowane są od osób zalogowanych w Artinfo.pl
W przypadku braku konta prosimy o rejestrację.
Uwaga - osoby nie pamiętające nazwy użytkownika i hasla mogą otrzymać przypomnienie na adres mailowy, użyty przy pierwszej rejestracji konta.
Prosimy wybrać poniższy link „przypomnij hasło” i wypełnić tylko pole adres e-mail.
W przypadku pytań, prosimy o kontakt z naszym biurem: 22 818 94 68 (poniedziałek - piątek: 10:00 - 17:00) email: aukcje@artinfo.pl