Kąpiące się, 1960 r.

Jan Wacław Zawadowski, (od roku 1920 używający nazwiska Zawado), zafascynowany osiągnięciami francuskiego malarstwa z wielkim zapałem studiował dzieła mistrzów impresjonizmu i modernizmu. Twórczość Cézanne`a, Bonnarda, Matisse`a , Picassa stała się dla niego drogowskazem i wyznaczyła kierunek poszukiwań w realizacji indywidualnego stylu młodego adepta krakowskiej akademii.Po opuszczeniu Polski nawiązał kontakty z artystyczną bohemą Paryża. Wielce pomocni w przyswajaniu nowych teorii malarskich okazali się przyjaciele jeszcze z okresu studiów: Kisling, Mondzain, Hrynkowski. "Kąpiące się" to doskonały przykład dialogu Zawady z malarstwem Cézanne`a. Podjęcie tematu kąpiących się kobiet wśród otaczającej je zieleni, jest swobodną interpretacją płócien mistrza z Aix. To kwintesencja dojrzałego stylu artysty, pełnego afirmacji życiem. Szczery i autentyczny stosunek artysty do malarstwa ma swe odbicie w tym płótnie, gdzie jasna, świetlista kolorystyka współgra z "roztańczonymi" postaciami kobiet. Obraz eksponowany i reprodukowany w katalogu "Jan Wacław Zawadowski", towarzyszącym Wystawie "Przyjaciele", Galeria Sztuki Współczesnej Zachęta, Warszawa, 2000 r. Reprodukowany również w katalogu Wystawy "Zawado", w Musée Granet Aix-en-Provence, 1983 r