12/92, 1992 r.

Janusz Orbitowski kontynuuje doświadczenia swojego mistrza - Adama Marczyńskiego (oraz, poniekąd, również Stażewskiego), tworząc barwne, trójwymiarowe układy form geometrycznych przymocowanych do płaszczyzny obrazu. W efekcie powstają swoiste reliefy, będące kunsztownymi, precyzyjnie wykonanymi, niezwykle dekoracyjnymi obiektami. Pierwsze prace tego typu realizował już w latach 70. Choć przez dekady tworzył wielobarwne kompozycje, które dowodzą jego dużej wrażliwości na kolor, artysta najbardziej upodobał sobie biel jako symbol czystości, wynik przemyślanej redukcji i cel ascezy. W białych reliefach Orbitowskiego kluczowe jest światło obrysowujące krawędzie form reliefu i wydobywające subtelną grę świateł i cieni. Choć Marczyński podkreślał, że twórczość jego ucznia jest jednorodna i realizowana wokół syntetycznego języka geometrycznej abstrakcji, jego sztuka inspirowana jest naturą. Według Bożeny Kowalskiej rytmy, które subordynują kompozycje reliefów Orbitowskiego, przywodzą ruch fal poruszanych wiatrem lub organiczne formy roślinne.

Ukończył Wydział Malarstwa i Grafiki na ASP w Krakowie. Od 1968 roku wystawia swoje prace, miedzy innymi w Nowym Jorku. Większość jego obrazów zbudowana jest z rombów i prostokątów. Pod koniec lat 60., artysta nadał swym geometrycznym konstrukcjom - trójwymiarowość; naklejane na powierzchnie tworzą reliefy. Studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych na Wydziale Malarstwa i Grafiki w pracowni Aadama Marczyńskiego. Dyplom z wyróżnieniem otrzymał w 1967 roku. Jest profesorem zwyczajnym macierzystej uczelni. Miał dwadzieścia wystaw indywidualnych w kraju i za granicą; uczestniczył w ponad stu wystawach zbiorowych reprezentujących nurt abstrakcji geometrycznej. Głównym obiektem zainteresowań Janusza Orbitowskiego są: przestrzeń, światło, ruch i ich wzajemne relacje. Od 1970 roku istotnym środkiem wyrazu jest dla malarza relief. Obrazy Janusza Orbitowskiego znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie, Warszawie, Gdańsku, Wrocławiu, Muzeum Sztuki w Łodzi oraz wielu kolekcjach prywatnych w Polsce, Francji, Szwecji. Niemczech i Stanach Zjednoczonych.

Podatki i opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i naliczana jest degresywnie w zależności od kwoty wylicytowanej: do 100 000 złotych (włącznie) - w wysokości 18%, a powyżej 100 000 złotych - w wysokości 15%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.