Piesek drapie się za bramą, 2001 r.

W 1997 nastąpiła zmiana używanej przez Jarosława Modzelewskiego techniki malarskiej z olejnej na temperową. Zamiarem artysty było ożywienie płócien przez technikę tempery, która pozwala na swobodniejsze kształtowanie faktury płótna. W twórczości artysty pojawiły wkrótce nowe wątki. Na przełomie 2001 i 2002 roku w Galerii Kordegarda w Warszawie odbyła się wystawa pt. "Obraz jako wyraz obserwacji wnętrza kościelnego". Specyficzna atmosfera obrazów Modzelewskiego i filmowy sposób kadrowania tematu sprawia, że krytycy chętnie porównują go do Edwarda Hoppera. Jarosław Modzelewski studiował na warszawskiej ASP - w 1980 obronił dyplom z malarstwa w pracowni prof. Stefana Gierowskiego. Był współzałożycielem Gruppy, z którą wystawiał w latach 1983-92. W tym też okresie w obrazach artysty znajdują odbicie wydarzenia, którymi żyła Polska. Jest uważany za jedną z głównych postaci "Ekspresji lat 80.". Marta Tarabuła pisała o obrazach powstałych około roku 2000: "Modzelewski jest mistrzem patrzenia. Każdy obraz ma swoje alibi w rzeczywistości. Każdy mieści się w granicach realizmu. A jednak uważny widz nabiera pewności, że gdzieś pod przedstawioną w obrazie, zobaczoną i zatrzymaną w kadrze sceną ukrywa się drugie dno. Jak to się dzieje, że konkret odsłania przed nami rzeczywistość symboliczną? Co sprawia, że nasza uwaga przenosi się z formy na kolejne warstwy znaczenia? (...) Czy w dzisiejszej sztuce jest jeszcze miejsce na sacrum? Jakimi środkami da się je wyrazić? "To poważne pytanie - mówi Modzelewski - czy współczesny obraz może zawierać świętość? Tradycyjne motywy (...) jakby współcześnie skarlały. Dlatego postanowiłem szukać świętości w inny sposób - w układzie postaci, ich skupieniu, proporcjach i kolorach kompozycji." (M. Tarabuła, Modzelewski, Wysokie Obcasy, nr. 46 (17 XII) 2001, s. 39)