olej/płótno, 136 x 160 cm
sygnowany i datowany oraz tytuł autorski na odwrociu: `Jarosław Modzelewski 1991 | "pilny uczeń" | o
LITERATURA:
- Roberto Gnozzi - Jarosław Modzelewski, katalog wystawy [teksty: Maurizio Calvesi, Krzysztof Karasek], Galeria Spicchi dell`Est, Roma X .- XI.1992, Rzym 1992, s. 29 (il.);
- M. Łaptaś, Dwa poziomy w Szarej Kamienicy, Czas Krakowski 1991, nr 130 (8-9.VI);
- Gruppa 1982 - 1992, katalog wystawy, oprac. Maryla Sitkowska, Galeria Zachęta, Warszawa, s. 48 - 110;
- Jarosława Modzelewski, Obrazy 1997 - 2006, pod red. Jana Michalskiego, Galeria Zderzak, Kraków 2006, s. 92 (il.), s. 177 (il.), s. 178.
WYSTAWIANY:
- Jarosław Modzelewski - Robert Gnozzi, październik - grudzień 1992, Galleria Spicchi dell`Est, Rzym;
- Accrochage nr 3, Galeria Zderzak, Kraków 1991; 3) Moje obrazy w Białymstoku, Galeria Sztuki Współczesnej, Białystok 1990
cena wywoławcza: Informacja dostępna po wykupieniu abonamentu
Studiował w warszawskiej ASP, gdzie w 1980 roku otrzymał dyplom z malarstwa w pracowni prof. Stefana Gierowskiego. Współzałożyciel Gruppy i uczestnik jej wystaw w latach 1982-1983. Współredagował organ Gruppy Oj dobrze już (1984-1988). Od 1982 pracuje jako pedagog w macierzystej uczelni. Na jesieni 1984 przebywał wraz z Markiem Sobczykiem na stypendium w Niemczech Zachodnich. W latach 90. prowadził, wspólnie z Markiem Sobczykiem i Piotrem Młodożeńcem prywatną Szkołę Sztuki w Warszawie. Mieszka i pracuje w Nieporęcie.
Jeden z najwybitniejszych przedstawicieli malarstwa figuratywnego w Polsce. Wypracował własny, rozpoznawalny na pierwszy rzut oka styl, inspirowany z jednej strony szkołą czystego malarstwa, wyniesioną z pracowni Stefana Gierowskiego, z drugiej sugestywną figuracją Andrzeja Wroblewskiego. Sztuka Modzelewskiego stała się ważnym punktem odniesienia dla Grupy Ładnie.
Nazywany jest malarzem ikon codzienności. Podejmuje wątki polityczne, literackie (inspirowane twórczością Josepha Conrada), historyczne (powstanie styczniowe, II wojna światowa) i egzystencjalne. Głównym tematem jego płócien jest człowiek, ale artystę interesuje także martwa natura i pejzaż (cykl Niedokończony dom). Często przedstawia banalne, chociaż nie pozbawione napięcia emocjonalnego sytuacje. Operuje lapidarną formą i momentalną narracją maluje chwile zobaczone w rzeczywistości i zatrzymane jak stop klatka w kadrze obrazu: prosta czynność wykonywana przez człowieka, fragment wnętrza albo pejzażu. Każdy obraz mieści się w granicach realizmu.