OBRAZ 1631 - WIEŚ BARCIE - NATIONAL PARK, 1994

Na samym wstępie pragnąłbym zaznaczyć, że mamy tu, moim zdaniem, do czynienia ze zjawiskiem artystycznym bardzo wybitnym. Duda Gracz jest indywidualnością malarską. Od samego początku swej samodzielnej drogi, w sposób bardzo wyraźny - że nie powiem aż radykalnie naiwny, określił zasadę swego rzemiosła malarskiego. Jak sam o tym mówi - ażeby zdystansować się od estetyki szkolnej nabytej w czasie studiów - podejmuje radykalny prosty środek - z techniki olejnej usuwa biel. Na skutek tego, jego olejne malarstwo przybiera pewne cechy zbliżające je do akwareli. Jednak całkiem podobne do akwareli nie może się stać ze względu na właściwości farby olejnej i na to, że rozjaśnienia można, a nawet musi się uzyskiwać wtórnie, poprzez wybieranie raz już położonej farby, co w stosunku do akwareli daje inny przebieg samego procesu powstawania malowidła, a więc i inną formę malarską.
Oczywiście biała farba nie znika całkowicie z palety Dudy Gracza. Pojawia się jednak zupełnie wyjątkowo i niezmiernie rzadko.
Jerzy Nowosielski - fragmenty recenzji wygłoszonej podczas przewodu habilitacyjnego docenta Jerzego Dudy Gracza na Wydziale Malarstwa ASP w Krakowie w 1981 r. [w:] Wystawa obrazów Dudy Gracza z lat 1968-1984, MKiS, CBWA, Warszawa