Tancerka i grające fauny, 1925 r.

Wystawiany:
Bunt. Ekspresjonizm poznański 1917-1925, Muzeum Narodowe w P oznaniu, 16.11.2003 r. - 31.01.2004
Piękno nagości. Akt w sztuce polskiej - malarstwo, rysunek, grafika. Nagość, zmysłowość, erotyzm", Muzeum Miasta Łodzi, 5 kwietnia - 30 czerwca 2008

Reprodukowany i opisywany:
M. Bartelik, L. Głuchowska, G. Hałasa, S. K . K ubicki, R.-C. Washton Long, K. P iotrowski, A. Salamon, Bunt. Ekspresjonizm poznański 1917-1925, Muzeum Narodowe w Poznaniu, 2003.
Piękno nagości. Akt w sztuce polskiej - malarstwo, rysunek, grafika. Nagość, zmysłowość, erotyzm" (katalog z wystawy), Łódź 2008, poz. 29, str. 151.

Tancerka i grające fauny, wraz z innymi mitologicznymi obrazami zaprezntowanymi na wystawie została określona następująco: "Grupa obrazów podejmuje mitologiczny motyw fauna uosabiającego pierwotne naturalne siły rządzące światem, co bezpośrednio odnosi się do filozofii Stanisława Przybyszewskiego, przez co prace te stanowią interesującą kontynuację wątków, jakie pojawiły się w twórczości Hulewicza związanej z "Buntem" i "Zdrojem". Obrazy, przez lata nieznane szerszemu gronu widzów, pochodzą z najbardziej tajemniczego okresu w życiu Hulewicza, kiedy to w latach 1926-1935, po rzekomej utracie rodzinnego majątku w Kościankach (w księgach wieczystych w dalszym ciągu Hulewiczowie figurują jako jego właściciele), malarz zajmował się administrowaniem dóbr Radziwiłłowskich na Wołyniu" [w:] Bunt. Ekspresjonizm poznański 1917-1925, (katalog z wystawy), Muzeum Narodowe w Poznaniu.

Autentyczność obrazu potwierdzają ekspertyzy wykonane przez Janinę Ładnowską i Zenobię Karnicką z M uzeum Sztuki w Łodzi (październik 2005) oraz przez Agnieszkę Salamon z M uzeum Narodowego w P oznaniu (październik 2006).

W latach 1904-1906 studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem J. Unierzyskiego. Następnie wyjechał do Paryża i M onachium (1907-1910, 1911). Był współzałożycielem poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych, a w 1914 r. wstąpił do Koła Artystów Wielkopolskich. W 1917 r. założył wraz z bratem Witoldem dwutygodnik literacko-artystyczny "Zdrój". W 1918 r. wstąpił do ugrupowania "Bunt", ideologicznie pokrewnego niemieckiemu ekspresjonizmowi. Swoje prace prezentował w paryskim Salonie Niezależnych i w S alonie Jesiennym. Uczestniczył w wystawach TPSP w K rakowie, Lwowie i P oznaniu oraz w T ZSP i IPS w W arszawie. Brał również udział w wystawach "Buntu" w K rakowie (1918 r.), Warszawie (1919 r., 1920 r.), Poznaniu (1919/1920 r.) i L wowie (1920 r.). Indywidualne pokazy dzieł artysty odbyły się w poznańskim TPSP w 1910 r. i 1916 r. Obszerne prezentacje jego twórczości miały także miejsce w krakowskim TPSP w roku 1907 i warszawskim TZSP w 1909 r. Hulewicz malował akty, pejzaże oraz wizyjne kompozycje z fantastycznymi istotami, czerpiąc z ikonografii symbolizmu. W początkowej fazie swej twórczości pozostawał pod wpływem estetyki kubizmu i futuryzmu, natomiast w późnych latach (zwłaszcza 30-tych) eksperymentował z oddziaływaniem barw i różnicowaniem faktury.