NAD STRUMIENIEM, 1927

Tematy szarż, potyczek, pogoni, odwrotów, większych batalii - to ulubiona tematyka Jerzego Kossaka. Nawet wtedy kiedy nie malował scen batalistycznych tylko sięgał do tematyki rodzajowej, lubił umieszczać w tych kompozycjach żołnierzy, czy ułanów z końmi. Dobrym przykładem jest tu m.in. prezentowana praca, ukazująca piorące w strumieniu dziewczyny podczas rozmowy z pojącym konie ułanem. Do podobnych przedstawień sięgał artysta niejednokrotnie malując Kawalerię w ataku, Ułanów w ataku na praczki, Oczekiwany najazd czy Spotkanie nad strumieniem (por.: K. Olszański, Jerzy Kossak, Wrocław, Warszawa, Kraków 1992, s. 47, poz. kat. 139-141, 145, il.139, 140, 141, 145).

Jerzy Kossak - najmłodszy przedstawiciel malującej rodziny Kossaków - warsztatu uczył się od najmłodszych lat w pracowniach ojca i dziadka. Stale mieszkał w Krakowie. W czasie I wojny światowej służył w wojsku austriackim. W latach 1925-26 podróżował wraz z ojcem po dworach Wielkopolski, gdzie na zamówienie tamtejszego ziemiaństwa wykonywał liczne obrazy i portrety; niektóre sygnowane wspólnie z ojcem. Jego twórczość zdominowała tematyka batalistyczna. Malował sceny z powstania listopadowego, epopei napoleońskiej, I wojny światowej i batalii 1920 roku. Często powtarzał też motywy rodzajowe z ułanem, koniem i dziewczyną oraz sceny z polowań, napadów wilków i wesel. Obrazy artysty zawsze cieszyły się dużą popularnością.