Ułani, 1936 r.

Prezentowany obraz jest interesujący nie tylko ze względu na swoje artystyczne walory, ale również niezwykłą wojenną tułaczkę jaką przebył. "Ułani" byli w 1938 roku wystawieni na wystawie malarstwa polskiego w Poznaniu. Po jej zakończniu kompozycję zakupił major Władysław Grochola (uczestnik wojny w 1920 roku, z której epizod Kossak zilustrował na omawianej pracy) z 56 płku piechoty w Krotoszynie. Obraz umieścił w swoim nowo urządzanym gabinecie. Obraz wisiał tam krótko - do września 1939 roku. Po wybuchu wojny żona mjra Grocholi została razem z dziećmi ewakuowana z Krotoszyna - wówczas przygranicznego miasta. Zabrała ze sobą obraz ratując go od zniszczenia. Pociąg ewakuacyjny, w którym Grocholowie uciekali na wschód został w drodze zbombardowany przez niemieckie samoloty, a rozproszonych pasażerów wraz z ich dobytkiem przygarnęła miejscowa ludność. Rodzina majora Grocholi trafiła do miejscowego leśniczego, a następnie do majątku w Chełmskiem. Spakowany w walizkach dobytek - w tym obraz Kossaka - zostawiono leśniczemu na przetrzymanie. Po wkroczeniu do Polski Armii Czerwonej żonie majora Grocholi udało się uzyskać od sowieckiego komendanta przepustkę na powrót do kraju, do - włączonego już do Trzeciej Rzeszy - Krotoszyna. Do miasta wróciła bez obrazu. Z rodzinnego majątku Grocholowie zostali szybko wysiedleni przez Niemców. Obraz przez cały okres okupacji znajdował się w leśniczówce. W 1945 roku Grocholowie wrócili do Krotoszyna. Z żoną majora listownie skontaktował się leśniczy, u którego w czasie nalotu w 1939 roku zostawiła swoje bagaże. W liście do rodziny napisał, że większość przedmiotów z ich majątku została rozgrabiona, gdy Niemcy wysiedlili go z leśniczówki, natomiast obraz Kossaka zabrał ze sobą i chciałby go zwrócić. Żona majora, ze względu na opiekę nad mężem, wojennym inwalidą (i bohaterem bitwy nad Bzurą) nie miała możliwości odebrania obrazu Kossaka. W 1956 roku otrzymała ostatni list od leśniczego informujący, że ten przekazuje obraz swojemu zaufanemu przyjacielowi. Do listu dołączono wyrysowaną szczegółowo marszrutę, jak "pani majorowa" ma do niego trafić. Odyseja obrazu i jego pierwszych właścicieli jest szczegółowo zdokumentowana w archiwum Fundacji Ośrodka Karta (Kolekcja osobista mjra Władysława Grocholi, nr AW III 622).


PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i naliczana jest degresywnie w zależności od kwoty wylicytowanej: do 100 000 złotych (włącznie) - w wysokości 18%, a powyżej 100 000 złotych - w wysokości 15%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.