Wizja Napoleona w odwrocie spod Moskwy, 1938 r.

LITERATURA:
porównaj: Kazimierz Olszański, Jerzy Kossak, Wrocław [i in.] 1992, poz. 55-56 („Wizja Napoleona w odwrocie spod Moskwy”, 1923 r. oraz 1927 r.) (il.), (nlb.)

„Jerzy Kossak idzie śladami znakomitego dziada i ojca... Dziedziczy w całej pełni wielkie zdolności ojca, rozwinięte już dziś zadziwiająco. Uderza wprost w młodym artyście zdolność kompozycji, wyrażenia ruchu, panowania nad całością szeroko pomyślanych tematów. Tężyzna Kossakowska żyje tu w dalszym ciągu (...)” (Antoni Chołoniewski, Z recenzji wystawy Dziedzictwo talentu. Jadwiga Tetmajerówna i "trzeci" Kossak, „Świat” 1911 nr. 48, s. 4-5).

Juliusz Kossak wytrwale wierzył w talent swojego wnuka, Jerzego Kossaka. Jerzego i Juliusza wiązała głęboka więź i to właśnie dziadek zaszczepił w Jerzym umiłowanie malarstwa, gdyż to w jego pracowni przesiadywał wnuk pod nieobecność ojca. Jerzy nie wahał się przy wyborze malarstwa jako powołania zawodowego; tym bardziej nie miał wątpliwości w kwestii obranego kierunku artystycznego: pewnie podążał śladami dziadka i ojca, chwaląc polskie oręże i tworząc kompozycje historyczne. Zapewne przez wzgląd na tradycję malarską wyniesioną z domu, którą był przesiąknięty, nigdy nie dał się pociągnąć sztuce modernistów.
Jednym z pierwszych tematów, po który profesjonalnie sięgnął dwudziestokilkuletni Jerzy, były epizody historyczne z epopei napoleońskiej. Tymi przedstawieniami zyskał aprobatę ojca Wojciecha, który uprzednio był niechętny odbyciu przez syna studiów artystycznych na wysokim poziomie. Co ważniejsze, te prace wystawiał z sukcesem w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie i Poznaniu. Prezentowana na aukcji monumentalna kompozycja jest wariantem pochodzącego z 1913 roku dzieła pod tytułem: „Wizja Napoleona w odwrocie spod Moskwy”. Była to ulubiona kompozycja Jerzego Kossaka, bardzo udana pod względem artystycznym, dlatego też Jerzy Kossak chętnie powracał w późniejszych latach do tegoż motywu (Kazimierz Olszański, Jerzy Kossak, Wrocław [i in.] 1992, s.18). Przedstawia pełną dramatyzmu scenę powrotu spod Moskwy. Napoleon powraca ze swoim wojskiem wśród tragicznych okoliczności: zgnieciona przegraną armia tuła się podczas zamieci, zimna i mrozu. Na tle chmur jawi się głowa Sfinksa, uznawanego w starożytnym Egipcie za symbol władzy królewskiej i monarszej potęgi, która nie zwiastuje jednakże zwycięstwa.

Jerzy Kossak kształcił się od najmłodszych lat w pracowni dziadka - Juliusza oraz ojca - Wojciecha. Na początku lat 20. XX wieku. Jerzy wraz z ojcem podróżował po dworach Wielkopolski, gdzie portretował tamtejsze ziemiaństwo. Obrazy Jerzego Kossaka (tak, jak jego dziadka i ojca) do dziś cieszą się dużym powodzeniem. Artysta podejmował tematykę bliską tęsknotom i sentymentom polskiego odbiorcy, utrwalał mit legionów polskich i zwycięskiej wojny z bolszewikami, malował także sceny rodzajowe z motywami trudów ułańskich, koni, spotkań żołnierzy i dziewcząt.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.