ZDOBYCZNY KOŃ, 1939

Jerzy Kossak uczył się malarstwa w pracowni dziadka i ojca. Łatwość, z jaką osiągał znakomite efekty w malarstwie, dorównujące ojcu, sprawiła, że nie ukończył akademii. Na stałe mieszkał w Krakowie. Należał do ZPAP. W roku 1911 po raz pierwszy wystawił swoje prace w TPSP w Poznaniu i Krakowie. Były to obrazy o tematyce historycznej. Pomimo kontynuacji rodzinnej tradycji malarstwa batalistycznego, Kossak potrafił stworzyć swój własny, całkiem samodzielny, skomponowany według własnych pomysłów styl. Dojrzały okres w jego twórczości przypada na lata 1929-39. Powstawały wówczas obrazy ambitne, o bezspornych walorach artystycznych, zasługujące w pełni na miano dobrej kontynuacji sztuki dziadka i ojca. Brał udział w wystawach w Krakowie, Poznaniu, Lublinie, Lwowie, Wilnie, Warszawie, Piotrkowie, Radomiu. Jego obrazy znajdują się m.in. w muzeach: Okręgowym w Bielsku-Białej, Częstochowie, Narodowym w Krakowie, Warszawie i Poznaniu, Okręgowym w Lublinie, Sztuki w Łodzi, Okręgowym w Radomiu.