Anioł Pański, 1940

Jerzy Krawczyk to jeden z najlepszych łódzkich malarzy oraz jedna z najciekawszych postaci łódzkiego środowiska artystycznego. Urodził się w Łodzi i tutaj w latach 1935-1939 uczył się w Szkole Rysunku i Malarstwa prowadzonej przez Szczepana Andrzejewskiego. W roku 1938 otrzymał stypendium łódzkiego Zarządu Miejskiego i wyjechał do Wiednia, aby tam kontynuować naukę. Okres okupacji spędził w niewoli w Dortmundzie. Po zakończeniu wojny wrócił do Łodzi i rozpoczął studia w pracowni Leona Ormezowskiego w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych, ale szybko je przerwał. W 1947 roku rozpoczął pracę jako rysownik w Zakładzie Anatomii Prawidłowej Akademii Medycznej w Łodzi, którą wykonywał do końca życia. Uczestniczył w wystawach zbiorowych w kraju i za granicą; miał wiele wystaw indywidualnych. Jego prace znajdują się w kolekcjach prywatnych i państwowych w kraju i zagranicą. Należał do Związku Polskich Artystów Plastyków. Otrzymał nagrody i odznaczenia. Formalnie związany był z GRUPĄ REALISTÓW, z którymi co roku wystawiał w warszawskiej Zachęcie, począwszy od pierwszej wystawy w 1962 roku. W 1967 roku reprezentował Polskę na Międzynarodowym Biennale Sztuki w Sao Paulo. Zmarł tragicznie 5 lipca 1969 roku. Jerzy Krawczyk zajmował się przede wszystkim malarstwem sztalugowym, a okazjonalnie tylko rysunkiem i grafiką. Repertuar tematów w jego twórczości jest olbrzymi. Ważne miejsce zajmowała u niego Łódź, z którą związany był przez całe życie. Pod względem formalnym jego twórczość jest trudna do sklasyfikowania. Z jednej strony wiele mówi jego przynależność do GRUPY REALISTÓW, z drugiej bardzo czytelne są u niego nawiązania do tradycji malarstwa surrealistów i dawnych mistrzów, których motywy pojawiają się czasami w malarstwie Krawczyka jak cytaty. Był artystą oryginalnym, wypracował własny warsztat, swoistą wizję świata, którą kreował na płótnie różnymi środkami. W jego pracach spokojne, wręcz ascetyczne pejzaże sąsiadują z barokowo bogatymi i pstrokatymi kompozycjami nasiąkniętymi mnóstwem nośników ikonograficznych.