Artinfo.pl Portal Rynku Sztuki
ul. Dzielna 3, 00-162 Warszawa
tel. 022 818 94 68 | biuro@artinfo.pl
ul. Dzielna 3, 00-162 Warszawa
tel. 022 818 94 68 | biuro@artinfo.pl
KARTA OBIEKTU
Jerzy LEWCZYŃSKI (1924-2014)
Robotnik, 1960
odbitka żelatynowo-srebrowa, vintage print/papier barytowy, 22,3 x 17 cm (zadruk)
sygnowany na odwrociu
na odwrociu pieczęć autorska, opisany ołówkiem "Robotnik 1960'; Inna odbitka zdjęcia w kolekcji Muzeum w Gliwicach.
WYSTAWIANY:
- "Beksiński - Lewczyński. Dopełnienie konieczne", Miejska Galeria Sztuki, Częstochowa, wrzesień-październik 2018
- Jerzy Lewczyński. Pamięć obrazu, Miesiąc Fotografii w Krakowie, Muzeum Narodowe w Krakowie, maj 2012
"Nie wiem czy czujecie to samo co ja, ale coraz bardziej jestem przekonany, że fotografia to nie żadna sztuka, a jedynie jakieś wtórne odbicia literatury i plastyki i wobec tego 'nasza' twórczość nie może być wyłącznie fotograficzna. Nie znaczy to, że najlepiej jest uprawiać malarstwo lub pisanie powieści, ale trzeba robić coś takiego, gdzie fotografia może służyć jako warsztat pomocniczy lub doświadczalny".
JERZY LEWCZYŃSKI
Styl Lewczyńskiego ewoluował na przestrzeni dekad, prezentowane zdjęcie zostało wykonane w początku lat 60. XX w, kiedy artysta zainteresował się awangardowymi nurtami, będącymi w opozycji wobec wytycznych reżimu komunistycznego. Wówczas Lewczyński odchodził już od stylu, który wypracował na początku swej twórczości, a który inspirowany był malarską estetyką pioniera polskiej fotografiki Jana Bułhaka. Fotografie Lewczyńskiego stopniowo oddalają się od tematyki pejzażu, ale także od formalnych podobieństw z piktorializmem.
Na przełomie dekad powstały prace, które zaliczyć można do kategorii reportażu, skupiające się na prozaicznych aspektach codziennego życia, wyczuleniu na detale. Idea stojąca za zdjęciem stanowi zapowiedź autorskiej koncepcji "archeologii fotografii" według której utrwalony moment na światłoczułym materiale jest formą odkrywania i komentowania historycznych zdarzeń, zaś fotograf pełni rolę badacza, który swoją uwagę kieruje ku problemom społeczno-politycznym. Lewczyński chętnie fotografował robotników, jednak w sposób niezwykle subiektywny, daleki od heroizacji i idealizacji. W prezentowanym obiekcie Lewczyński zwraca się ku jednostce i jej emocjom które znajdują odzwierciedlenie w tak intymnej formie wyrazu jaką jest tatuaż, i przenosi ten prosty i szczery temat w sferę sztuki, podobnie jak uczyni to Gomulicki w cyklu "Dziary" kilka dekad później.Absolwent Politechniki Śląskiej w Gliwicach. W latach 50. jego prace - próbujące uchwycić wzajemne relacje starannie komponowanych, symbolicznych przedmiotów i w ten sposób stworzyć komentarz do codzienności - nazywano mianem "antyfotografii", on sam jednak skłania się do nazywania swych działań "teatrem fotografii". Z czasem skoncentrował się na działaniach nazywanych "archeologią fotografii" - zaczął wykorzystywać w swych dziełach prace innych autorów, reprodukcje - zapomniane, zniszczone, odnajdując w nich symbol sponiewieranej przeszłości, ślady dotyku ludzkich dłoni czy oczu. Prezentował swą twórczość m.in. na wystawach "Fotografia subiektywna" (1968) i "Fotografowie poszukujący" (1971), "Stany graniczne fotografii" (1977). W 1988-1993 wykładowca Wyższego Studium Fotografii ZPAF w Warszawie. Autor "Antologii fotografii polskiej 1839-1989" (1999). Wpływy Lewczyńskiego wyczuwa się w fotografiach innych twórców, m.in. Wojciecha Prażmowskiego.
PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
- "Beksiński - Lewczyński. Dopełnienie konieczne", Miejska Galeria Sztuki, Częstochowa, wrzesień-październik 2018
- Jerzy Lewczyński. Pamięć obrazu, Miesiąc Fotografii w Krakowie, Muzeum Narodowe w Krakowie, maj 2012
"Nie wiem czy czujecie to samo co ja, ale coraz bardziej jestem przekonany, że fotografia to nie żadna sztuka, a jedynie jakieś wtórne odbicia literatury i plastyki i wobec tego 'nasza' twórczość nie może być wyłącznie fotograficzna. Nie znaczy to, że najlepiej jest uprawiać malarstwo lub pisanie powieści, ale trzeba robić coś takiego, gdzie fotografia może służyć jako warsztat pomocniczy lub doświadczalny".
JERZY LEWCZYŃSKI
Styl Lewczyńskiego ewoluował na przestrzeni dekad, prezentowane zdjęcie zostało wykonane w początku lat 60. XX w, kiedy artysta zainteresował się awangardowymi nurtami, będącymi w opozycji wobec wytycznych reżimu komunistycznego. Wówczas Lewczyński odchodził już od stylu, który wypracował na początku swej twórczości, a który inspirowany był malarską estetyką pioniera polskiej fotografiki Jana Bułhaka. Fotografie Lewczyńskiego stopniowo oddalają się od tematyki pejzażu, ale także od formalnych podobieństw z piktorializmem.
Na przełomie dekad powstały prace, które zaliczyć można do kategorii reportażu, skupiające się na prozaicznych aspektach codziennego życia, wyczuleniu na detale. Idea stojąca za zdjęciem stanowi zapowiedź autorskiej koncepcji "archeologii fotografii" według której utrwalony moment na światłoczułym materiale jest formą odkrywania i komentowania historycznych zdarzeń, zaś fotograf pełni rolę badacza, który swoją uwagę kieruje ku problemom społeczno-politycznym. Lewczyński chętnie fotografował robotników, jednak w sposób niezwykle subiektywny, daleki od heroizacji i idealizacji. W prezentowanym obiekcie Lewczyński zwraca się ku jednostce i jej emocjom które znajdują odzwierciedlenie w tak intymnej formie wyrazu jaką jest tatuaż, i przenosi ten prosty i szczery temat w sferę sztuki, podobnie jak uczyni to Gomulicki w cyklu "Dziary" kilka dekad później.Absolwent Politechniki Śląskiej w Gliwicach. W latach 50. jego prace - próbujące uchwycić wzajemne relacje starannie komponowanych, symbolicznych przedmiotów i w ten sposób stworzyć komentarz do codzienności - nazywano mianem "antyfotografii", on sam jednak skłania się do nazywania swych działań "teatrem fotografii". Z czasem skoncentrował się na działaniach nazywanych "archeologią fotografii" - zaczął wykorzystywać w swych dziełach prace innych autorów, reprodukcje - zapomniane, zniszczone, odnajdując w nich symbol sponiewieranej przeszłości, ślady dotyku ludzkich dłoni czy oczu. Prezentował swą twórczość m.in. na wystawach "Fotografia subiektywna" (1968) i "Fotografowie poszukujący" (1971), "Stany graniczne fotografii" (1977). W 1988-1993 wykładowca Wyższego Studium Fotografii ZPAF w Warszawie. Autor "Antologii fotografii polskiej 1839-1989" (1999). Wpływy Lewczyńskiego wyczuwa się w fotografiach innych twórców, m.in. Wojciecha Prażmowskiego.
PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
Szczegółowe informacje o aukcji, na której licytowany był ten obiekt dostępne są po wykupieniu abonemantu.
Dodatkowy opis
Nota biograficzna:
LEWCZYŃSKI Jerzy
Urodził się w Tomaszowie Lubelskim. Absolwent Politechniki Śląskiej w Gliwicach. Żołnierz AK (1943-1945). Od 1956 roku jest członkiem Związku Polskich Artystów Fotografików. Od 1988 do 1993 był wykładowcą Wyższego Studium Fotografii ZPAF w Warszawie.
W latach 90. sformułował ostatecznie teoretyczną koncepcję "archeologii fotografii", nad którą pracował od końca lat 60. Na jej temat napisał: "Archeologią fotografii nazywam działania, których celem jest odkrywanie, badanie i komentowanie zdarzeń, faktów, sytuacji dziejących się dawniej w tzw. przeszłości fotograficznej. Dzięki fotografii, ciągłość wizualnego kontaktu z przeszłością stwarza możliwości poszerzania oddziaływania dawnych warstw kulturotwórczych na dzisiejsze." Zajmuje się także historią fotografii i krytyką oraz publicystyką związaną z fotografią. W 1999 roku opublikował "Antologię fotografii polskiej 1839-1989" (Bielsko-Biała 1999), która jest pierwszą tego typu publikacją w Polsce.
Fotografię amatorsko uprawiał od czasów II wojny światowej. Poważniej zainteresował się nią na początku lat 50. W latach 1957-60 był członkiem nieformalnej grupy skupiającej oprócz niego Zdzisława Beksińskiego i Bronisława Schlabsa, wraz z nimi był uczestnikiem pokazu zamkniętego w Gliwickim Towarzystwie Fotograficznym w 1959 roku, nazwanego przez krytyka sztuki Alfreda Ligockiego "Antyfotografią".Od końca lat 60. (m.in. na ekspozycji Fotografii Subiektywnej w 1968) rozwijał własny styl, pełen odniesień do fotografii amatorskiej, w tym własnej rodzinnej, sięgającej czasów dzieciństwa i przeżyć wojennych. Inspirował się także, podobnie jak w latach 50. neorealizmem włoskim - filmem fabularnym. W swej twórczości potrafił być ironiczno-sarkastyczny w stosunku do rzeczywistości z czasów PRL oraz do samego siebie, czemu dał wyraz w wielu pracach nazywanych ogólnie Fototeatrem. W latach 80. i 90. XX oraz na początku XXI wieku powstały prace komentujące specyficzną polską rzeczywistość. Od końca lat 80. można mówić o świadomym wpływie fotografii Lewczyńskiego na twórczość wielu fotografów polskich (np. Wojciecha Prażmowskiego).
Ma na swoim koncie liczne wystawy krajowe, m.in. Krzywe Koło, Warszawa, 1958; Fotografia Subiektywna, Kraków, 1968; Fotografowie Poszukujący, Warszawa, 1971; Stany Graniczne Fotografii, Katowice, 1971. Brał także udział w wystawach fotografii polskiej za granicą, m.in.: Beksiński - Lewczyński - Schlabs w Kolonii w 1959 roku, Fotografia Polska pokazywana w USA, Paryżu, Berlinie, Londynie, Moskwie w roku 1979.
Prace Lewczyńskiego znajdują się w zbiorach: Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Narodowego we Wrocławiu, Muzeum Historii Fotografii w Krakowie, Muzeum Górnośląskiego w Bytomiu, Muzeum w Gliwicach, Muzeum Folkwang w Essen, Musée de l'Elisée w Lozannie.
Urodził się w Tomaszowie Lubelskim. Absolwent Politechniki Śląskiej w Gliwicach. Żołnierz AK (1943-1945). Od 1956 roku jest członkiem Związku Polskich Artystów Fotografików. Od 1988 do 1993 był wykładowcą Wyższego Studium Fotografii ZPAF w Warszawie.
W latach 90. sformułował ostatecznie teoretyczną koncepcję "archeologii fotografii", nad którą pracował od końca lat 60. Na jej temat napisał: "Archeologią fotografii nazywam działania, których celem jest odkrywanie, badanie i komentowanie zdarzeń, faktów, sytuacji dziejących się dawniej w tzw. przeszłości fotograficznej. Dzięki fotografii, ciągłość wizualnego kontaktu z przeszłością stwarza możliwości poszerzania oddziaływania dawnych warstw kulturotwórczych na dzisiejsze." Zajmuje się także historią fotografii i krytyką oraz publicystyką związaną z fotografią. W 1999 roku opublikował "Antologię fotografii polskiej 1839-1989" (Bielsko-Biała 1999), która jest pierwszą tego typu publikacją w Polsce.
Fotografię amatorsko uprawiał od czasów II wojny światowej. Poważniej zainteresował się nią na początku lat 50. W latach 1957-60 był członkiem nieformalnej grupy skupiającej oprócz niego Zdzisława Beksińskiego i Bronisława Schlabsa, wraz z nimi był uczestnikiem pokazu zamkniętego w Gliwickim Towarzystwie Fotograficznym w 1959 roku, nazwanego przez krytyka sztuki Alfreda Ligockiego "Antyfotografią".Od końca lat 60. (m.in. na ekspozycji Fotografii Subiektywnej w 1968) rozwijał własny styl, pełen odniesień do fotografii amatorskiej, w tym własnej rodzinnej, sięgającej czasów dzieciństwa i przeżyć wojennych. Inspirował się także, podobnie jak w latach 50. neorealizmem włoskim - filmem fabularnym. W swej twórczości potrafił być ironiczno-sarkastyczny w stosunku do rzeczywistości z czasów PRL oraz do samego siebie, czemu dał wyraz w wielu pracach nazywanych ogólnie Fototeatrem. W latach 80. i 90. XX oraz na początku XXI wieku powstały prace komentujące specyficzną polską rzeczywistość. Od końca lat 80. można mówić o świadomym wpływie fotografii Lewczyńskiego na twórczość wielu fotografów polskich (np. Wojciecha Prażmowskiego).
Ma na swoim koncie liczne wystawy krajowe, m.in. Krzywe Koło, Warszawa, 1958; Fotografia Subiektywna, Kraków, 1968; Fotografowie Poszukujący, Warszawa, 1971; Stany Graniczne Fotografii, Katowice, 1971. Brał także udział w wystawach fotografii polskiej za granicą, m.in.: Beksiński - Lewczyński - Schlabs w Kolonii w 1959 roku, Fotografia Polska pokazywana w USA, Paryżu, Berlinie, Londynie, Moskwie w roku 1979.
Prace Lewczyńskiego znajdują się w zbiorach: Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Narodowego we Wrocławiu, Muzeum Historii Fotografii w Krakowie, Muzeum Górnośląskiego w Bytomiu, Muzeum w Gliwicach, Muzeum Folkwang w Essen, Musée de l'Elisée w Lozannie.
Informacje dla kupujących:
Do każdego obiektu można zgłosić chęć kupna.
Polecamy skorzystanie z opcji "LICYTUJ TELEFONICZNIE lub Z LIMITEM CENY".
Udział w licytacji odbywa się za pośrednictwem telefonu lub reprezentujemy Państwa zgłoszenia do wskazanego limitu ceny (informacja poufna).
Udzielamy informacji na temat obiektów i sposobu licytacji:
tel.: 22 818 94 68, tel. kom.: 506 122 445
e-mail: aukcje@artinfo.pl
Artinfo.pl obsługuje zlecenia telefoniczne tylko przy zgłoszeniach powyżej 1000 zł. Zlecenia poniżej, należy składać w postaci maksymalnego limitu ceny.
Termin płatności za zakupione obiekty wynosi 7 dni od daty aukcji.
Organizator aukcji do kwoty wylicytowanej dolicza opłatę aukcyjną. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
W przypadku wybranych obiektów do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%.
Artinfo.pl nie pobiera żadnych dodatkowych kosztów pośrednictwa. Nie wymagamy wpłaty wadium.
Informujemy, że zakup na aukcji jest prawnie zawartą umową kupna-sprzedaży i nie podlega rezygnacji.
Ceny wywoławcze.
Dom Aukcyjny Desa Unicum nie publikuje w katalogu cen wywoławczych.
W takim przypadku licytacja rozpoczyna się od podawanej przez aukcjonera w trakcie aukcji ceny wywoławczej, która zwyczajowo zawarta jest między połową a trzy czwarte dolnej granicy estymacji.
biuro@artinfo.pl | www.artinfo.pl
Zgłoszenie chęci kupna obiektu
Zgłoszenia chęci kupna przyjmowane są od osób zalogowanych w Artinfo.pl
W przypadku braku konta prosimy o rejestrację.
W przypadku braku konta prosimy o rejestrację.
Uwaga - osoby nie pamiętające nazwy użytkownika i hasla mogą otrzymać przypomnienie na adres mailowy, użyty przy pierwszej rejestracji konta.
Prosimy wybrać poniższy link „przypomnij hasło” i wypełnić tylko pole adres e-mail.
Prosimy wybrać poniższy link „przypomnij hasło” i wypełnić tylko pole adres e-mail.
W przypadku pytań, prosimy o kontakt z naszym biurem:
22 818 94 68 (poniedziałek - piątek: 10:00 - 17:00)
email: aukcje@artinfo.pl
22 818 94 68 (poniedziałek - piątek: 10:00 - 17:00)
email: aukcje@artinfo.pl