Abstrakcja czerwona, 1978 r.

"Sztuka abstrakcyjna stwarza możliwości kontaktu z wielkościami duchowymi i z rzeczywistością duchową nie na naszą miarę, do której dostęp bez istnienia właśnie sztuki abstrakcyjnej byłby prawdopodobnie zupełnie niemożliwy".
Jerzy Nowosielski, 1980

Jerzy Nowosielski wielokrotnie podkreślał, że malarstwo abstrakcyjne ma wielkie znaczenie filozoficzne. Odkryta na etapie ateizmu bezprzedmiotowość stała się dla niego namiastką duchowości, języka liturgicznego. Artysta odczuwał przez długi czas pewne rozdarcie między figuratywnością a abstrakcją. Ukojeniem okazała sztuka ikony. To w niej dokonała się synteza obu gatunków. Warto w tym miejscu wspomnieć o pojęciu "nowosielskiej prostej". W abstrakcjach Nowosielskiego pojawiła się charakterystyczna linia malowana od linijki. Sformułowanie "nowosielska prosta" przypisuje się zresztą przyjacielowi malarza - Jerzemu Tchórzewskiemu. Sam Nowosielski tak tłumaczył sens owej tajemniczej linii: "W swoim czasie, a było to pod koniec lat czterdziestych, bardzo wiele rysowałem i pragnąc pozbyć się pewnej maniery, która była wynikiem bądź to pewnych nawyków, bądź to jakiejś stylizacji, postanowiłem przez jakiś czas wyciągać linie wyłącznie za pomocą linijki. To znaczy nie pozwalałem sobie na prowadzenie linii tak jakby to ręka i nawyk dyktował. Nawet jeżeli formy były obłe, owalne wijące się, rysowałem ja za pomocą linijki i jej obracania w pewnym kierunku tak, aby wyłączyć zupełnie mechanizm nawyków i poddać rysunek analizie czysto intelektualnej." Geometryczność nie jest jednak nigdy oschła w abstrakcjach Nowosielskiego.