Jezioro małe I lub Słońce wschodzi nad Serwami, 1964 r.

Jarosław Brzozowski był znanym w Polsce Ludowej filmowcem - operatorem i reżyserem filmów kulturalnych oraz oświatowych. Zrealizował kilkanaście materiałów dokumentalnych dotyczących sztuk plastycznych. Bohaterami jego obrazów byli m.in. Magdalena Abakanowicz, Jan Matejko, Zbigniew Pronaszko, Tadeusz Kulisiewicz i Canaletto. W 1964 roku zaprosił do współpracy trzech malarzy, tworzących w zupełnie różnych konwencjach stylistycznych - Tadeusza Brzozowskiego, Jerzego Nowosielskiego i Ludwika Maciąga. Każdego z nich poprosił, by twórczo zinterpretowali znany w historii sztuki temat, jakim jest wschód słońca. Proces malarski odbywał się w niezwykle urokliwych pejzażach jeziora Serwy na Suwalszczyźnie. Efektem tego spotkania był między innymi prezentowany przez nas obraz oraz 15-minutowy film, uhonorowany w 1965 roku Nagrodą Główną w kategorii filmów o architekturze i sztuce współczesnej na Międzynarodowym Festiwalu Filmów o Sztuce i Filmów Artystycznych w Bergamo, Nagrodą Klubu Krytyki Filmowej SDP "Warszawska Syrenka" oraz wyróżnieniem Międzynarodowej Federacji Klubów Filmowych FICC podczas Krakowskiego Festiwalu Filmowego i na Międzynarodowym Konkursie Filmów Krótkometrażowych.

"Jezioro małe I" to wyjątkowy obraz w twórczości Jerzego Nowosielskiego. Po pierwsze to jedyna praca, której powstanie zostało w całości udokumentowane w materiale filmowym, a po drugie - stanowi wyjątek tematyczny na tle innych realizacji malarskich artysty. Nowosielski często włączał pejzaże w kontekst swoich prac, jednak zazwyczaj miały one zupełnie inny charakter. Badaczka jego twórczości, Katarzyna Chrudzimska, podzieliła przedstawienia pejzażowe artysty na kilka kategorii, zaznaczając tym samym częstotliwość pojawiania się określonych sposobów obrazowania przyrody w œuvre malarza. Zauważyła, że Nowosielski tworzył najczęściej weduty miejskie, przedstawienia lotnisk, a także nizinne pejzaże zielone utrzymane w nurcie pittura metafisica, pejzaże w typie ikon - w tym syntetyczne pejzaże górskie, pejzaże z cerkwią, sceną rodzajową, aktem czy martwą naturą. Prezentowany obraz kompozycyjnie i stylistycznie nawiązuje do formy malarstwa ikonowego - swoją hieratycznością, geometryzacją i prostotą odpowiada na założenia wypracowane przez Kościół Wschodu.

W 1940 roku rozpoczął studia w krakowskiej Kunstgewerbeschule. Od 1944 roku członek Polskiej Akademii Umiejętności. Członek Grupy Młodych Plastyków i Grupy Krakowskiej. W latach 1976-1992 był profesorem ASP w Krakowie. Malarz, rysownik, scenograf, twórca kompozycji figuralnych, martwych natur, aktów, pejzaży i obrazów sakralnych, w których łączył elementy nowoczesne z wpływami sztuki bizantyjskiej. Jego niepowtarzalny styl charakteryzuje się stosowaniem płaskiego układu barwnych plam obwiedzionych czystą linią konturu i syntetyzującym widzeniem codzienności. Jest autorem licznych polichromii w kościołach (m. in. w kościoła św. Ducha w Nowych Tychach, kościoła w Wesołej k. Warszawy, cerkwi w Lourdes we Francji) oraz ikonostasów (m. in. w cerkwi Zaśnięcia Matki Bożej w Krakowie). Prace artysty znajdują się w licznych zbiorach muzealnych w Polsce i w kolekcjach prywatnych (USA, Kanada, Francja, Niemcy). W 1993 roku został laureatem Nagrody Wielkiej Fundacji Kultury za wybitne osiągnięcia w dziedzinie kultury.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i naliczana jest degresywnie w zależności od kwoty wylicytowanej: do 100 000 złotych (włącznie) - w wysokości 18%, a powyżej 100 000 złotych - w wysokości 15%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.