KOŚCIÓŁ W GÓRACH, 1941 r.

Jerzy Panek - malarz, jeden z najwybitniejszych polskich grafików. Studia rozpoczął w 1937 roku w Instytucie Sztuk Plastycznych w Krakowie na Wydziale Grafiki pod kierunkiem A. Jurkiewicza i W. Jarockiego. W czasie okupacji kontynuował naukę w tamtejszej Staatliche Kunstgewerbeschule. Po wojnie w latach 1945-48 uczył się na Wydziale Malarstwa ASP w Krakowie u E. Eibischa i Z. Pronaszki. W latach 1967-1968 wykładał w Akademii Krakowskiej. Uprawiał malarstwo, ale znany był głównie jako grafik, tworzący w technice drzeworytu i linorytu. Jego charakterystyczne, łatwo rozpoznawalne prace działają na widza uproszczoną, zwartą formą-znakiem, ciemną sylwetą na białym tle lub odwrotnie - jasną, wyłaniająca się z jednolitej czerni. Był członkiem wielu stowarzyszeń twórczych m.in: XYLON i Krakowskiego Klubu MARG. Wystawiał swoje prace na prestiżowych wystawach, m.in.: Biennale Grafiki w Krakowie, Ogólnopolskiej Wystawie Plastyki w Warszawie, Międzynarodowym Biennale de Sao Paulo, Ogólnopolskiej Wystawie Młodego Malarstwa, Rzeźby i Grafiki w Sopocie. Wielokrotnie nagradzany - Złotym Medalem na Międzynarodowym Triennale Grafiki w New Delhi w 1971 r., Nagrodą im. Jana Cybisa w 1988 r. Prace jego znajdują się w zbiorach muzealnych w Polsce (m.in.: Narodowych w Gdańsku, Kielcach, Krakowie, Warszawie, Wrocławiu, Szczecinie), USA, Japonii, Wielkiej Brytanii a także w zbiorach prywatnych na całym świecie.